zaterdag 5 april 2008

vervolg levensverhaal where the sun was meet the moon ( hoofdstuk 10)


Meer en meer kwam de datum in het zicht waarop het visum weer was verlopen van de tijd die Robert in Nederland mocht verblijven.
Om de paar dagen wilde Robert even naar Zuid Afrika met zijn moeder en vader bellen, zijn moeder nam vrijwel altijd de telefoon aan omdat zijn vader ( wat later bleek) een groot zakenman te zijn in Zuid Afrika een directeur van een groot mijnencomplex in Zuid Afrika wat ik niet wist op dat moment.


Robert leefde ook meer en meer naar de datum toe dat hij naar huis mocht, hoe meer we de datum naderde hoe meer ik een schuldgevoel begon te krijgen hem niet meer van Nederland te kunnen laten zien, er was veel "schade" aangericht in mijn zaak waardoor ik financieel weinig armslag had gekregen en eerst de dingen weer op de rit moest gaan krijgen en dus ook mijn financiele plaatje weer op orde moest gaan krijgen waarbij Robert Nel en mijn moeder me zeer goed bijstonden maar hoe ik er ook van baalde ik wist dat dit zo moest lopen.

Veel klanten kwamen elke week weer terug om steun te betuigen en kwamen dan ook veel koffie drinken in onze zaak, welke eigenlijk al jarenlang openstond voor vele klanten en het niet de eerste keer was dat klanten tot diep in de nacht bleven napraten onder het genot van een wijntje.

Ook Robert begon in te zien dat niet alles om geld draaide en zag ook in dat het een gevoel van verheerlijking is als je iemand mocht helpen die weinig geld had om geen advies te kunnen betalen maar toch een leuk aantoonbaar huis te willen hebben, wij maakten voor deze groep ondermodale mensen als ik dit zo mag noemen ook vrijwel altijd aan uitzondering en paste daar ook vrijwel altijd mijn agenda voor aan.

Na eerst tegenspruttelen van Robert zag hij in dat dit toch een manier was om ook anderen die het niet voor mogelijk hielden een droominterieur of extereur te hebben met weinig financiele middelen toch dat droomhuis of tuin te geven in wat binnen hun propossies lag.

We werden het slapen bij jan ook wel beetje zat wat op twee eenpersoonsbedden te liggen op een kamer die amper groter was dan de bedden konden staan maakte je er niet vrolijker op en zowel Robert als Ik hadden dus totaal geen vrijheid te doen en laten wat we wilden hoe groot de steun van mijn broer en schoonzusje ook was het gevoel was daar.

De dagen naderden dat Robert richting huis zou gaan keren en des te meer ik begon in te zien dat ik hem niet meer kwijt wilde maar hem niet duidelijk kan uitleggen omdat mijn kennis van de Engelse taal nog niet goed genoeg was hem daadwerkelijk mij gevoelens uit te leggen.
Na veel in de bossen van kwintelooyen gelopen te hebben kwamen we steeds op dezelfde plek weer uit, een plek die gebakend werd door drie grote rondingen en wij spottend en lachend rondrenden als dit is ons plekkie..

boven op de heuvel aangekomen keken we over de hele vallei heen en zaten keer om keer te genieten van het schitterende uitzicht over deze wonderbaarlijke vallei de Gelderse Vallie met een duidelijke ader er dwars doorheen de snelweg A12.( later 2008 uitgeroepen tot regenboogroute)
Ik beloofde Robert verbetering in mijn leefwijze en ook meer aan mezelf te gaan denken maar gaf hem wel aan dat het zonder hem hier in Nederland erg zwaar zou gaan worden voor me.

Er zou die week nog een lijmpoging gedaan worden mijn ex en mij nog normaal met elkaar om te laten gaan en besloten dan ook naar een Projectontwikkelaar waar ik veel zaken mee deed een gesprek aan te gaan om mijn ex en mij normaal de zaken op te lossen, hij weigerde ook maar alle medewerking te verlenen om het appartement te verkopen en samen de winst te verdelen.

Robert besloot om de hoek te wachten en na al eerder een gesprek bij de projectontwikkelaar aan de tafel hebben gehad waar Robert voor alles was uitgemaakt besloten we dat het beter was dat hij in de auto wachte totdat we klaar waren, ik was van mening dat dit gesprek zo over was omdat mijn ex geen medewerking wilde verlenen omtrent het verkopen van het appartement ofwel de verdeling van onze spullen welke grotendeels vanuit de zaak afkomstig waren omdat het appartement ook als modelwoning diende voor mijn zaak en ik hier al diverse klanten door had mogen inrichten vanwege de rustieke uitstraling.

Bij de projectontwikkelaar aangekomen bleef Robert om de hoek in de auto wachten waarop ik naar de deur liep van de grote woonboerderij in Achterberg.
Toen ik echter al even stond te wachten kwam mijn ex ook aanrijden in een vrijwel nieuwe auto waarop ik hem vroeg waar hij die van kon betalen en me alleen aangaf dat hij de hypotheek verhoogd had om zo een auto te betalen.

Hierop vroeg ik hem waar hij mee bezig was en of we aub een einde konden maken aan deze onzin en de dingen af te sluiten waarop we beiden weer door konden gaan met ons leven want een relatie met hem daar dacht ik niet eens meer aan en wilde zsm alles afsluiten.

het liep echter al weer 6 weken dus .., de projectontwikkelaar die we als goede vriend toen zagen ( later niet meer..) kwam niet opdagen en mijn ex en ik stonden dan ook buiten voor de woonboerderij te praten waarop hij vroeg of hij een knuffel mocht waarop ik weer vroeg waarom, hij zij me puur me nog keer in zijn armen te willen hebben maar gaf hem aan dat mijn gevoel nee zei maar liet me toch over halen even snel en kort een hugh te geven.

terwijl deze hugh werd gegeven dacht ik direct aan Robert en wilde me weer losmaken waarop mijn ex me stevig vasthield, en stond er nu op dat hij me losliet.
Na een lang gesprek en pas maanden later bleek dat Robert net om de hoek stond en mijn ex dus met opzet mij een hugh gaf omdat hij zag dat Robert stond te kijken en dit hem diep in zijn hart moest raken maar voor mij geen enkele betekenis meer had.
Na vrijwel 45 minuten tot een uur gepraat te hebben wilde ik weggaan maar werd opnieuw tegengehouden door mijn ex en vroeg hem aub als normaak volwasen persoon te handelen en gewoon via de advocaat alles af te laten wikkelen die had ik immers betaald om gewoon alles op normale manier af te wikkelen.

Ik was eigenlijk best kwaad op de projectontwikkelaar achteraf want later bleek dat de ontmoeting met opzet zo was geregeld om mijn ex en mij weer bij elkaar te brengen en Robert een doodsteek te brengen wat absoluut niet mijn bedoeling was want van een relatie tussen ons kon geen sprake zijn want zaten dag en nacht in de zaak de boekhuiding uit te spitten van wat er eigenlijk gebeurd was in de zaak en Robert leerde me de boekhouding gewoon zelf te doen zodat ik niet meer ondanks mijn creative kant afhankelijk hoefde te zijn van boekhouders.

het vreemde was dat na de opzegging van ook onze boekhouder ook deze ineens immens kwaad bleek te zijn op me en weigerde boekhoudstukken vrij te geven.
Ik had inmiddels de fiscus uitgenodigd om te helpen te onderzoeken wat er nu eigenlijk gebeurd was in mijn zaak en waardoor de jaarstukken zoveel afweken van de daadwerkelijke cijfers.

Robert wist me vaak weer rust in te praten als hij over Zuid Afrika begon waar hij samen met mij de walvissen wilde spotten voor het huis van hen in Kaapstad waar hen een tweede huis bleken te hebben.

Vaak dook ik een hoek van mijn zaak in als de spanning me teveel werd en alles weer opnieuw moest relativeren want was immers alles kwijt geraakt en zelfs mijn kleding kreeg ik niet terug van mijn ex en droeg hoofdzakelijk stiekem de kleding van mijn vader, ( is maar goed dat hij dit niet wist ;-) ) voor de zomer kon ik makkelijk wat overhemden dragen en viel dit dus ook niet op ..,

Ik en Nel besloten Robert toch nog een aantal plekken te laten zien van Nederland zodat het niet voor hem als hel achterblef in herrineringen maar toch ook nog wat leuks had te bieden.
Nel en mijn moeder besloten de zaak bij te houden waarop ik met Robert EINDELIJK een dagje alleen weg kond en kon genieten zonder bang te hoeven zijn voor confrontaties.

Ik besloot Robert niet te zeggen waar hij heen zou gaan en moest dan ook de hele trip aanhoren where i am going to.. waarop ik hem steeds zei dat is verrassing ;-)
hij kon zijn geduld amper weerhouden en de ware Robert eindelijk ontspannen kwam te boven en hadden enorme lol.

Aangekomen in Den Haag keek hij op van ons binnenhof en de overheidsgebouwen en nam hem daarna mee naar madurodam waarop Nederlad eigenlijk in een snelle oogwenk toch goed gezien kan worden.

na een twee uur daar rondgelopen te hebben besloten we even richting Schevingen te gaan en het strand op te gaan en gingen op de plaats zitten waar mijn ex Robert en ik samen met mijn nichtjes ook hadden gezeten toen mijn ex en ik nog bij elkaar waren.

toen we op die plek zaten gaven we elkaar symbolisch een hand en keken elkaar lachend aan en keken naar de zee en dachten hetzelfde ; waren we maar water he ;-)..
na een tijdje in de brandende zon gezeten te hebben gingen we even koffie drinken en een kleine hap eten versnaperen.

Na een leuk en lang gesprek beloofden we elkaar geen ruzie meer te laten veroorzaken door anderen omdat we stapelgek met elkaar waren maar door omstandigheden geen enkele kans kregen ook maar enige leuke periode met elkaar door te brengen.

Ik besloot na de haven van Scheveningen te hebben gezien te vertrekken richting Rotterdam de havens en klein stukje van Zeeland te laten zien de provincie waar wij zo gek op waren en elke jaar volledig tot rust te komen.
Ik miste toch wel enorm de boot waar we elke week naar toe gingen maar ook op naam stond van mijn ex omdat dit zakelijk ook beter LEEK.

Robert sprak boekdelen en kwam eindelijk na twee maanden los qua praten en zag dat hij genoot net zoals het eerdere bezoek aan Amsterdam met een oude zakelijke relatie uit Zuid Afrika die nu in Nederland was, samen met mijn oom en tante hadden we echter een lange dag veel heel veel lol gehad en hadden Robert echter bij een prosituee naar binnen geduwd waarop hij vrijwel in paniek raakte en zei dit wil ik niet waarop we hevig begonnen te lachen.

Robert vond deze momenten toch wel erg leuk en begon ook over de schotse jongens toen we in Amsterdam waren want vroeg mij of het waar was dat ze niets onder de schotse kilt droegen waarop ik nee zei en hij em niet wilde geloven.
Mijn oom riep daarop direct naar deze jongens en Robert kreeg direct een bewijs want de hele groep keerden kun achterwerk naar Robert toe en trokken de rok omhoog en schaterden van het lachen ..

Na deze momenten in de auto nagesproken te hebben kwamen we aan in Rotterdam en stonden bij een voor Robert enorme mast onze euromast en gingen naar boven toe.
Boven genoten we van een immens uitzicht en hebben bijna een anderhalf uur op deze mast staan turen en Robert zag toen pas hoe vlak en ons land was.

Die dag was heerlijk voor mij zowel Robert omdat we volledig met rust gelaten werden en zelfs geen telefoon vanuit de zaak kregen want dit had Nel Zowel mijn moeder beloofd.
Nel was een erg lieve vriendin van mijn ouders en stond erg veel klaar voor me en na het overlijden van haar man trok ze erg veel met mij op omdat ik erg open over de dood sprak met haar.

Robert en ik moesten terug richting Veenendaal en was nog maar de vraag of we dat zouden halen omdatde benzinetank aardig leeg raakte en we beiden geen geld meer op zak hadden Robert had zijn creditcard niet bij zich ( wat ik ook erg vreemd vond die hij niet een keer had gebruikt omdat ik dat ook niet wilde ) en ik was door de 100 euro heen waar we beiden ons de hele dag van moesten vermaken.

We keerden terug richting Veenendaal en kwamen moe maar zeer voldaan aan bij mijn broer waarop we na een heerlijk bad bij mijn broer en schoonzus heerlijk en snel in slaap vielen.

toen ik snacjts een aantal malen wakker werd en robert aankeek werd mij duidelijk dat ik iemand op mijn pad had gekregen die perfect voor mij bestemd was maar de tijd niet rijp was elkaar verder te leren kennen.

Ik wist dit toen al en de tranen liepen over mijn wangen en heb de hele nacht hem liggen aankijken want hoezeer dit ook deed ik moest hem laten gaan want wist dat als hij in Nederland zou blijven dit zijn dood zou betekenen en de mensen hem niet heel zouden laten hij was er nog niet klaar voor ...

Ik had na lange gesprekken met Robert Ontdekt dat er een spirituele ontwikkeling gaande was netzoals Robert al aangaf wat bij hem gebeurd was.
die nacht ben ik pas laat toch even in slaap gevallen.

de rest hoort u weer in een volgend hoofdstuk

dinsdag 1 april 2008

soon the english version of the site www.ge-di-christi-re.com


Soon the English version of the Site www.ge-di-christi-re.com

Welcome to the statements of the secrets of planet earth,
never have a human being slept that long as they did until now.
The time has come to awake before it is to late..


Enjoy and wake up..

With kind regards,

The Embassadorion group Compartiment of The Netherlands

www.ge-di.christi-re.com