where the sun was meet the moon deel 8

Ik besefte dat ik op straat zou staan en grote moeite zou krijgen met het terug krijgen van mijn spullen.
Robert stelde me gerust en zei me het gaat niet om de spullen maar om hetgeen je iemand iets aandoet op deze manier en terwijl ik hem weer een beetje lachend aan keek zei hij kom hier dan krijg je een hugh.

Ik moest alleen nu eerst naar mijn ouders toe om het nieuws te gaan vertellen dat dit zo niet langer kon en vroeg Robert of hij met me mee wilde gaan en dat deed hij ook direct.
Thuis aangekomen kon ma direct aan onze ogen zien dat er wat gebeurd was. Ik smeekte ma dan ook me niet weg te sturen of naar Menno terug te sturen.
Ma vroeg of het niet leuk en beter was dat wij samen naar opa en oma zouden gaan en even daar te eten en lekker bij te komen van alles zodat zij pa in kon lichten die vaak wat kort door de bocht kan komen in dit soort situaties.

Ma had ook Menno gebeld dat we er op normale manier uit moesten zien te komen waarop Menno zei dat dit niet aan hem zou liggen maar mij de schuld gaf.
Bij opa en oma aangekomen vroeg oma me de oren van mijn kop en bleef vragen wie deze lieve jongen toch was. Hij paste veel beter bij mij paste dan menno en zelfs op me leek in doen en laten volgens oma. Toen ik even wegdroomde zag ik hem inderdaad voor me als droomprins maar ja dit was een droom en moest deze nog visualeren en omzetten in werkelijkheid maar besefte dat en de boekhouding die niet klopte en de dingen die Menno over mij had geroepen en mijn situatie zonder huisje nu een relatie met Robert geen enkele kans zou kunnen geven en besloot op een later moment hier met Robert over te willen praten want als hij de ware was dan zou die toch echt wel willen wachten he...

Terwijl Robert alle foto's moest bekijken die oma in haar leven verzameld had over ons koningshuis keek hij me ondertussen aan en gaf me een knipoog dat dit goed was en zo mocht zijn.
Echter oma wees ons erop dat Menno dit er zeker niet bij zou laten zitten en vroeg ons zeer allert te zijn op alles en iedereen maar zei ons dolblij te zijn dat ik eindelijk bij Menno weg was. Ik vroeg oma de momenten te koesteren welke we gehad hebben, maar toen werd ze kwaad en zei lieve jongen je bent voor mij altijd mijn schat geweest en weet ik voor jou ook en zijn door dik en dun gegaan, hebben veel meegemaakt, haar eigen zoon verloren door grove medische fouten familieleden die drankproblemen hadden ( nu gelukkig niet meer)
Oma gaf aan dat ze diverse keren door Menno uitgescholden was en ook opa maar dat ze dit nooit tegen me hebben willen zeggen omdat ze mijn keus wilden respecteren en mij alleen maar gelukkig wilden zien meer niet en tja dan is zwijgrecht toch een gegeven bezit toch..

Ik kon merken aan Robert dat hij al deze aandacht heerlijk vond eindelijk iemand die inzag dat ook hij gelijk had en Robert werd goed in de gaten gehouden door opa die meestal wat meer op afstand toekeek maar zeker zeer goede mensenkennis bezitte.
Ik besprak met opa dat dit voor Robert ook juist erg leuk moest zijn want dat hij zijn opvoeding op een kostschool had gehad en me al verhalen had verteld. Zodra hij thuis was naar zijn vader rende om op schoot te duiken en te knuffelen zo lang dat zijn vader zei: " En nu is het genoeg".
Zijn ouders bleken diverse Guesthouses te hebben in Zuid Afrika waaronder in de Kalahari woestijn en een in Nelspruit 45 millerstreet Mpulanga een schitterende provincie in het noord Oosten van Zuid Afrika.

Ik genoot van de momenten dat Robert ook genoot en zag eindelijk een jongen voor me die niet voor niets hierheen was gekomen.
Ook tijdens het eten greep mijn oma telkens naar de hand van Robert. Ze wilde hem knuffelen en het liefst de hele dag vasthouden maar ja we waren er aan het eind van de dag heengegaan en moesten nog een slaapplaats zien te regelen voor de komende tijd want bij mijn ouders wilde ikzelf nog even niet omdat ik wist dat dit voor Robert een opgelaten gevoel zou creeeren.
Na even bellen konden we terecht bij mijn lieve broer en zijn lieve of eigenlijk gezegd veel te lieve vriendin Jacqueline en konden daar direct heen komen met de auto van mijn ouders want de auto tja ...

Bij Jan en Jacqueline aangekomen in petenbos Veenendaal Zuid werd nog volop gepraat over de gebeurtenissen van die dag. Jan zei: " wat ben ik blij dat je weg bent bij die gozer".. tja dit had ik van meerdere gehoord maar ja houden van is iets wat je niet kan grijpen niet kan uitleggen he en ondanks wat hij inderdaad allemaal gedaan had hield ik intens veel van hem maar moest hem los gaan laten hoe zeer dit ook deed maar wist dat dit mijn weg was.
We besloten vroeg naar bed te gaan na even een wandeling gemaakt te hebben met Jan en hun honden Sheba en Tarzan twee kleine ettertjes van honden.
Thuis aangekomen vroeg ik Jan of ik nog even snel mocht douchen en Robert ook en mocht uiteraard. Na beiden gedouched te hebben gingen we direct naar bed, een proffesorisch geregeld bed maar maakte me echt niet uit want als we maar konden slapen.
Robert en ik hebben die nacht nog een tijd door liggen kletsen en terwijl ik hem in zijn kei bruinen ogen keek hoe meer ik besefte dat deze jongen iets zeer speciaals had ondanks ons leeftijd verschil en begon te beseffen dat dit geen toeval was omdat ik zo vaak gebeden had naar boven of eindelijk mijn situatie zou mogen veranderen maar dat ik hier niemand mee wilde kwetsen.

Toen Robert me aankeek vroeg hij me hoeveel ik van hem hield en of Ik Menno wel uit mijn hoofd kon halen waarop ik hem antwoorde dat zal tijd nodig hebben maar wees gerust teruggaan doe ik niet meer dont worry,. en beloofde hem dat stellig.
We moesten beiden vaak lachen door ons beetje bij beetje verstaanbaar te maken omdat ik niet goed engels kon maar wel beetje afrikaans kon verstaan werd het een mixx van drie talen wel leuk dus.
Ik begon steeds meer te beseffen dat onze ontmoeting in zuid afrika een was geweest van miljoenen en moesten beiden lachen waarop we zeiden ja in reflection hahahaha nooit bij nagedacht dat dit later wel eens voortbestemming zou kunnen zijn...

Ik besprak die nacht met Robert eindelijk veel dingen omdat er normaal niet veel tijd was en dingen niet goed uit konden praten omdat er vaak anderen bij waren.
Ik legde hem uit dat ik al vaker had aangegeven aan Menno dat ik soort paranormale dromen doorkreeg maar me er geen raad mee wist waarop hij tegen me zei ik ook..

Toen we echter op de klok keken beseften we beiden dat we nu toch maar moesten gaan slapen en vroeg hem of ik tegen hem aan mocht kruipen waarop hij volmondig zei tuurlijk gekkie en ging met mijn hoofd op zijn borst liggen, ik ben nog nooit zo rustig in slaap gevallen als toen.
's Morgens ging alweer vroeg de wekker voor me en zei Robert dat hij wel uit kon slapen en deed dat dan ook. Aangekomen in de zaak deed ik de deur eerst open hing de vlaggen op de Nederlandse en Zuid Afrikaanse en zette heerlijke koffie en liep naar kantoor.

Toen kwam een klant Coby uit Rhenen een toenmalige zeer lieve klant met twee grote bossen bloemen de zaak in lopen en toen ze de zaak in kwam lopen met een diepe lach op haar gezicht met twee gegantische bossen bloemen in haar hand.
Toen ik haar tegemoet liep gaf ze me een enorme knuffel waarop ik vroeg wat dit is. Waarop zij zei dit is oke zo laat het komen zoals het komen mag lieve Rene dit is jou weg. Ga nooit terug op je weg die je bewandeld hebt en keek op een kaartje van een bos bloemen waarop stond succes voor de toekomst... een voor mij en een voor Menno

Tranen sprongen me in de ogen omdat ik wist dat onze relatie nu definitief over was en na 6,5 jaar touwtrekken dan weer houden van en dan weer ruzie eindelijk een rustpunt zou gaan komen in mijn leven, maar gaf Coby aan dat Menno nog vrijwel alles had mijn kleding schoenen het appartement waarin we net vijf maanden woonden de boot die net opgeknapt was enz.
Toen ik eraan dacht begon ik te huilen. Ik zei eigenlijk doen die dingen me helemaal niets meer. Waarop Coby me moed in begon te praten en zei rustig aan te doen maar dat Robert de ware was voor me maar dat eerst dingen opgelost moest worden en daar tijd voor nodig was veel tijd.

Na vrijwel een uur ging Coby ervandoor en was gelukkig vrij rustig gebleven in de zaak want had Menno gevraagd niet te bellen en langs te komen in de zaak omdat dit even beter was voor beiden. Dit om tot besef te komen en niet uit emotie te handelen zoals mijn vader altijd zegt.
Ik had veel mogen leren in mijn leven besefte ik .Eerst het wedstrijddansen waar ik jarenlang aan meegedaan heb maar niet meer welkom was vanwege mijn geaardheid daarvoor geturnd en ook niet meer door kon gaan omdat de lessen verschoven werden onder mijn werktijden.
Ik had in die jaren al vaak dingen geleerd en mensen weer los te laten maar dit was toch anders. Eindelijk kwam Robert aangelopen in de zaak. Het was toch wel een eind lopen maar ja zonder auto... Beiden moesten we er toch het beste weer van maken en na koffie gedronken te hebben werd de computer weer aangezet en werd verder gekeken hoe de boekhouding weer opnieuw kon worden opgezet. Het leek wel of iemand met alle bestanden had lopen klooien en keek toen Robert aan waarop we beiden zeiden dit heeft Menno gedaan in de nacht dat hij in de zaak sliep en tja een andere optie was niet mogelijk want echter kwam niemand verder in de zaak en ook Gemma hield zich op de achtergrond.
Diezelfde dag 's middags kwamen oude zakelijke relaties vanuit Maarn me opzoeken We hebben uren bij zitten te kletsen en Yvonne Plateel raakte bij mij een gevoelige snaar toen ze me zei 6,5 jaar gelden al gewaarschuwd te hebben dat Menno niet de juiste persoon voor me was. Ik vroeg haar waarom niet? Ze zei me terug: Ach je moest eerst de les ervaren wilde je hem leren toch en keek haar aan. Ik dronk snel nog een kopje koffie waarop ze Robert goedkeurend aankeek en knippoogde, tja dit was de tweede al voor mij en tja hoeveel tekens wilde ik nog meer hebben zei ik lachend eerst de bossen bloemen en nu weer dit en elke klant was volof over Robert maar wilde hier nog niet te hard op ingaan want wist dat eerst dingen nog opgelost moesten worden.

Coby en Jan gaven aan weer te wilen gaan en gingen uit de Vip room die speciaal voor klanten gerealiseerd was zodat we afzonderlijk met klanten in een ruimte rustig konden praten.
Toen ze echter weg waren vroeg Robert me verbijsterd wie was die die mevrouw en die sir, hen me die hele tijd aangekeek ofwel ik werd gekeurd maar moest toen keihard lachen opde manier waarop Robert dit zei en besefte dat ik onwijs veel van hem hield. Inderdaad want al die tijd zat hij al achter de computer boekhouding uit te zoeken en blaadje voor blaadje na te kijken en liet me dingen zien waarop ik ook schrok en hen in zijn arm kneep van geluk dat ik hem getroffen heb.

Na wat klanten in de zaak geholpen te hebben zei hij me:" Je moet je zaak schilderen zorgen dat je oude energie zo snel mogelijk om gaat zetten van negatief verleden naar positief heden" en had nog oude bus verf staan een perfecte kleur cremebeige waarop Robert de kwast gewoon pakte en over de reclameletters zette en me aankijk zo dit is je nieuwe start..

Aan het eind van die dag kwam nog een telefoontje binnen en belde een andere klant ook wel goede vriendin geworden ook een Coby maar nu uit Ede die me vertelde dat ze de behoefte had me te bellen en enorme aandrang kreeg dat ik gebeld moest worden en deed dat dan ook.
Ze vertelde me door te mogen geven dat dit goed was. Ze kreeg deze visioenen door en ze moest mij bellen om dit te vertellen dat ze dit had doorgekregen. Waarop ik in tranen uitbarste en haar zei je bent de derde al deze dag en zei me dat ik me moest bedaren want er zouden moeilijke tijden aankomen voor me en Robert en ik het zeer zwaar zouden krijgen maar moesten blijven dromen.
Robert kwam erbij staan en dat voelde zij ook en antwoorde me deze jongen is speciaal voor jou gekomen maar komen zware tijden aan, alleen ware liefde zal jullie bij elkaar kunnen houden.

Toen ik de telefoon weer neergelegd had en robert dit alles uitgelegd had kreeg ook hij tranen in de ogen en vroeg me..
Als ik aids of hiv zou hebben zou je dan ook van me houden en me liefhebben en verzorgen waarop ik hem stomverbaasd aankeek en volmondig na even geademd te hebben hem zei JA tuurlijk gekkie hou ik van je maar zoals ik al zei ik moet dingen afhandelen zoals onder andere mijn zaak, dan kunnen we verder zien ok maar de wil is er twijfel daar niet over.

Waarop hij me aankeek en zei ik ook het was maar een vraag en begreep hem ook erg goed omdat homosexualiteit in Zuid Afrika direct verbonden werd met aids en hiv maar wat eigenlijk niet waar is 7 op de 10 mensen loopt daar geinfecteerd rond zonder het te weten doen ze het met buren vrienden en kennissen zei Robert me. De overheid geeft daar ook nog eens het advies, dat kleine maagdelijke kinderen ervoor konden zorgen dat Aids en of Hiv genezen konden worden als je met zo'n kind naar bed was gegaan. Ik keek Robert daarop aan. Mijn maag draaide om en vroeg hem is dit werkelijk wat de Afrikaanse overheid voorschoteld aan de mensen daar, tja dan vond ik het niet gek dat een land zo'n groot aantal geinfecteerden moest hebben en dat de criminaliteit zo dusdanig hoog was dat jezelfs je boodschappen doen zonder pistool op zak geen zekerheid was dat je eind van de dag haalde. Robert en zijn ouders leefden elke dag weer met die angst vandaar die vraag ook als hij aids zou hebben dan nog respecteerde ik hem enorm. Robert bleef geloven in Zuid Afrika hoe kapot het ook werd gemaakt door leiders die geen doen hadden geen weten hadden en geen kennis hadden van zaken zoals regeren van een rainbownatie.

Ik begon over de toetjes van Nederland tegen Robert. Hoe ik ook kon praten de Zuid Afrikaanse waren groter en veel lekkerder. Ik begon over de snelwegen van Nederland maar ook daar waren de Zuid Afrikaanse vele malen mooie groter en moderner dan de onze maar toen ik Robert vroeg of hun ook de digitale snelweg al hadden begreep hij er totaal niets van waarop ik begon te lachen en hem een knuffel wilde geven.
Vaak merkte ik dat irritatie ontstond omdat we beiden ons niet goed verstaanbaar konden maken maar toen we dan aan ons moeder dachten begonnen we te lachen want tja ook oma kon zich zonder een woord Engels perfect uitbeelden met handgebaren en grote armzwaaien voor de ramen en hoe ik het dacht Robert begreep haar en zei me zo praten de stammen in de kalahari dessert ook dus..


de rest vertel ik in het negende hoofdstuk het wordt nog veel mooier en veel leuker

Levens verhaal Where the sun meets the moon deel 7

Aangekomen in Naarden maakten we de boot schoon en staken Celina Robert en Menno nog een sigaret op en kletsten na. Een duivelse blik van Menno deed me al uren vaak sidderen een koud gevoel ging steeds over me heen.

Eenmaal terug in de auto besefte ik dat het tijd was bij Menno weg te gaan omdat ik inzag dat dit niet de juiste persoon voor me was op aarde.

Die avond werd gegeten en tv gekeken en telkens terwijl Robert naar me keek kreeg ik de knipoog en het tekentje dat alles oké zou komen en ik geloofde hier heilig in.

De volgende morgen vetrok ik met Robert naar de zaak omdat deze uiteraard ook open moest en vele klanten begonnen zeer spontaan een gesprek met Robert en waren zeer enthousiast.
Menno vertikte mee te komen en bleef thuis op bed liggen, tv te kijken. Hij had echter net een paar maanden ontslag gekregen omdat de baas niet bepaald tevreden was over hem.
Dit deed me erg zeer omdat ik juist hem deze baan door heb kunnen schuiven door mijn toenmalige klant aan te spreken Mr Brian Aplin uit Norfolk Engeland. Deze man maakt mij echter in Engeland ook al duidelijk toen ik daar de boeketten op moest maken dat Menno totaal niet meer bij mij paste hij was niet bereid te willen meewerken en had geen zin zaterdags in de zaak te helpen terwijl we dit nu juist zo hard nodig hadden.
Die week stond een afspraak gepland bij de bank omtrent een doorstartplan wat we zouden presenteren zodat ik meer lucht kreeg bij orders die vrijwel altijd voorgefinancierd werden en ik niet altijd geld voor handen had en dus orders moest laten lopen.

Robert zag erg goed in dat dit bedrijf wel degelijk kans van slagen had maar alleen de verkeerde mensen naast me stonden aan het roer.
Hij bleef me hoop in praten en begon eigenlijk steeds meer in mezelf te geloven maar wist me geen raad hoe ik dit Menno uit moest leggen. Ik had immers 6,5 jaar relatie met hem.
's Avonds thuis gekomen kregen we te horen dat Menno het dorp was in gegaan om wat te gaan drinken in het dorp samen met mijn “ vrienden” welke allemaal door Menno voorgeschoteld werden dat ik gek was op een jongen van 21 uit Zuid Afrika wat me erg zeer deed want ik had nog steeds niets met Robert.

Ook bij de ouders van Menno ontstond een spanningsveld tussen de moeder van Menno en Robert en mij.
Ik kreeg van allerlei kanten te horen dat ik op een of andere manier alles fout deed maar vroeg hen of het normaal was dat ik 's morgens vroeg aan Gemma en Menno om facturen te maken en die 's avonds nog steeds niet gemaakt waren echter om half acht 's avonds kwam Menno met de opmerking dat hij wel zin had even de facturen in elkaar te zetten voor de klanten wat mij erg kwaad maakte en weer wist Robert me te kalmeren.

Waar ik ook heen wilde, naar klanten. Robert stond aan mijn zijde en zei dat dit erg belangrijk was. Dit was eigenlijk menno zijn. Juist door me te steunen en te helpen zouden we een miljoenen bedrijf gehad kunnen hebben.
Mijn moeder bleek erg goed overweg te kunnen met Robert en dook steeds meer in de boekhouding samen met hem en Nel. Steeds meer werd duidelijk dat helaas de financiën in mijn bedrijf niet eerlijk waren waargenomen dit moet ik echter zeer voorzichtig formuleren omdat op het moment dat ik dit nog schrijf de rechtszaken nog lopen.
Robert was echter al weer drie weken in Nederland en de tijd vloog er kwam steeds meer boven water en als ik daar Menno duidelijkheid overvroeg werd me keihard gezegd dat ik dan maar zelf de boekhouding moest . Hij vertikte het om me dan ook nog mee te willen helpen. Dit deed hij dan ook en stond er alleen voor maar Robert begon me razendsnel te leren hoe ik met computers om moest gaan omdat dit echt abra ca dabra was voor mij.
Menno wist op welke plaatsen de facturen stonden maar weigerde dit diverse malen uit te leggen wat voor zeer verhitte discussies zorgde.
Die avond kwam Menno met een “voorstel” en zei tegen ons dat hij erg goed door had dat ik “gek” op Robert bleek te zijn en gaf toe dat Robert inderdaad het een en ander los heeft gemaakt in me maar besefte dat ik eerst dingen af moest sluiten waarop Menno panisch in paniek raakte. Hij riep dat ie dan wel een relatie met ons beide wilde hebben waarop Robert en ik riepen : "nooit"! Robert zei tegen Menno en confronteerde hem met fouten in de boekhouding maar werd erg agressief waarop we besloten de boel te laten rusten en ik begon met eten koken, die avond werd ik nog eens geconfronteerd omdat Robert me hier op wees dat het niet normaal was wat ik allemaal voor deze jongen deed. Ik kookte, ik waste af, ik maakte het huis schoon en hij deed alleen de was. Een paar knoppen omdraaien was voor hem al heel wat op een dag.
Ik besefte dat ik eigenlijk geen minuut langer met Menno door het leven wilde gaan maar besefte ook dat direct een relatie met Robert beginnen geen enkele kans van overleven zou hebben omdat ik teveel shit had om eerst op te lossen.
Ik besloot die avond Menno mee te delen nadat ik Tessa een toenmalig vriendin gevraagd had te komen om erbij te zijn dat ik Menno meedeelde dat ik de relatie stop wilde zetten per direct.
Alsof het een teken van boven was maar op dat moment sloegen alle stoppen door en bleek de hoofdstop compleet door gebrand te zijn. We hadden teveel aanstaan blijkbaar maar ik zag dit als een schepje lucht omdat Menno met allerlei manieren dreigde dat hij zelfmoord zou plegen als ik bij hem weg zou gaan en tja ik zag in dat ik dit erg voorzichtig aan moest pakken.
Die avond begon Menno zowel Robert zowel Tessa op me in te praten wat me totaal in de war maakte. Na uren riep dan niemand meer wat. Ik liep direct naar het balkon met het plan me over de reling te gooien omdat ik op dat moment totaal de kluts kwijt was. Menno verweet me alles op dat moment Tessa begon er nog eens overheen terwijl Robert me ervan probeerde te overtuigen niet te luisteren naar de “mooie” woorden van Menno want dit was toch allemaal fake.
Terwijl ik huilend naar het balkon liep en al een been over de reling had hangen was Robert stiekem achter me aan gelopen en trok me direct terug en zei tegen me ; jij bent niet degene die geestelijk gestoord is maar als er een is die zelfmoord mag plegen is dat Menno en niet jij, je hebt niets fout gedaan.
Toen ik echter op bed lag en Robert me wist te kalmeren begon ik te beseffen dat dit inderdaad zo was.

Ik wilde puur even gaan lopen en vroeg hen me even met rust te laten en beloofde dat ik niets zou uithalen. Ik ben gaan lopen en lopen en zonder het door te hebben in gedachten gewikkeld over alles wat er gebeurde besefte ik opeens dat ik bij de monnikenberg liep tussen Veenendaal en Renswoude. Ik schrok dat ik zo ver was gaan lopen het was zonder dat ik dit wist drie uur verder en zette het op een lopen terug naar het appartement.
Terwijl ik het Alexanderpark weer in kwam lopen kwam Robert al naar me toe rennen en zei me waar ik al die tijd was en keek totaal verbaasd. Ik had echt niet doorgehad dat ik zo ver weg was en zei me dit nooit meer toe doen want hij was zo vreselijk bang me kwijt te raken en wilde dat niet.
Ik besefte dat dit een jongen was die inderdaad zijn leven zou willen geven voor me en besloten terug te lopen naar het appartement waar de rust iets weergekeerd was.
Tessa besloot terug te gaan naar huis nadat de monteur geweest was om de hoofdstop weer te maken.
Naar mate het moment naderde naar bed te gaan begon bij mij een zeer negatief gevoel op te spelen omtrent Menno en dat ik weer naast hem moest slapen. Robert sliep op een stretch voor ons bed aan het voeteneind en omdat de kamer vrij groot was kon dit ook makkelijk.
Toen ik echter op bed lag sloeg Menno gelijk de arm weer om me heen. Ik vroeg hem dit niet te doen maar wilde niet loslaten en ook Robert vroeg hem mij los te laten echter toen luisterde hij pas en zei Menno dat ik dit niet langer kon. Ik wilde in de woonkamer gaan slpen want dit werkte niet meer. Ik pakte mijn spullen op en ging in de woonkamer liggen. Menno riep telkens dat hij een driehoeksverhouding wilde beginnen en vroeg Robert dan maar in zijn bed erbij te komen liggen waarop ook Robert pissig werd en besloot ook zijn stretch bed in de woonkamer naast de mijne te plaatsen en keek hem met tranen in mijn ogen aan en wist me geen raad meer met de situatie. Ik had mijn moeder al paar keer op hoogte gesteld maar had haar beloofd het nog uit te houden en te proberen maar Menno vergde het onmogelijke van me en tergde me diep.
Nadat het licht uit was gedaan probeerden we te slapen maar op een gegeven moment schrok ik zo wakker omdat ik een schim boven me zag en lag steil overeind in mijn bed. Toen ik het licht aan deed schrok ik enorm. Ook Robert schrok hier van wakker. Ik vroeg Menno waar hij mee bezig was. Hij zei dat we probeerden te kussen terwijl we sliepen.
Ik vroeg Menno terug te gaan naar de slaapkamer en weer in bed te duiken en deed dat gelukkig ook echter toen we het licht weer uit deden bleef ik wakker liggen en na een tijdje gedut te hebben schrok ik wederom wakker en stond Menno weer aan mijn bed. Ik werd toen erg kwaad en ook Robert ging door het lint en vroeg Menno of hij geestelijk wel in orde was want dit was niet normaal. Menno antwoordde dat hij me niet kwijt wilde en besefte dat dit wel zou gaan gebeuren nu, terwijl Robert naar de keuken was gerend en zonder dat ik dit wist een keukenmes had gepakt probeerde ik Menno weer te kalmeren en zei me ik ga wel even tien minuten lopen en ben zo terug ik vroeg hem diverse keren dit niet te doen omdat hij geestelijk erg verward overkwam.
Toch wilde hij perse gaan lopen en Robert zei me dat ik hem maar moest laten gaan want als hij dit wilde dan moest het maar.
We wachten al ruim een uur en Menno was nog steeds niet terug en begon me erg ongerust te maken en belde naar zijn mobiel maar werd niet opgenomen met opzet wist ik om mij te manipuleren weet ik nu. Na een paar uur wachten en het hele flatgebouw en omgeving afgekamd te hebben besloten Robert en ik op bed te gaan liggen en proberen wat te gaan slapen maar uiteraard lukte dit niet.
Toen ik echter 's morgens op kwam vroeg Robert me please de koffers te pakken. Ik zag nu ook in dat er geen andere optie was. Het appartement stond op naam van Menno en ik pakte mijn koffer in en een klein reiskoffertje.
Ook Robert pakte zijn koffer en we konden bij mijn broer gaan slapen.
Echter Menno was nog steeds niet terug. Ik had mijn moeder al gebeld wat te doen en zei me nog even te wachten omdat Menno dit soort geintjes vaker flikte.
Robert zei me niet te reageren als hij binnen zou komen omdat hij daar juist op uit was en beloofde me rustig te houden.
Echter om 9 uur 's morgens kwam Menno zeer opgewekt binnen en zei: "zo lekker geslapen jongens" met een lach op zijn gezicht. Ik vroeg hem echter alleen waar hij mee bezig was en zei me dat hij de sleutels van de zaak gepakt had en nog even wat moest regelen daar wat stukken uit de computer pakken en is volgens hem per ongeluk in slaap gevallen in de zaak op een bank. Wij geloofden hier echter niets van maar ja besloten het even hier bij te laten.

Echter die dag had ik een afspraak bij de bank vanwege de doorstart en zouden de cijfers presenteren die er op zich aardig uit zagen naar mijn mening maar overduidelijk extra krediet nodig hadden vanwege voorfinancieren van klantenorders.
Echter tikte de tijd weg en vroegen Menno diverse malen mee te gaan naar de zaak omdat hij wist in welke documenten de cijfers stonden en ik daar totaal geen weet van had. Telkens werd er geroepen uit de slaapkamer: " ik kom er zo aan". Het was ondertussen half een geworden en de tijd liep door maar besloot naar hem toe te lopen en vroeg hem waar hij nou eigenlijk mee bezig was. We kregen ruzie en vroeg hem duidelijk waar hij mee bezig was en dat de bank de cijfers nodig had om de doorstart te kunnen financieren.
Echter om half twee riep in nog een keer naar de slaapkamer toe of hij aub wilde komen. Waarop hij terug riep nee laat me maar doodgaan. Ik schrok erg en keek Robert aan en wist dat dit niet goed was. Ik rende naar de slaapkamer en zag menno ( zogenaamd ) half suf in bed liggen en vroeg hem wat hij geslikt had want dit was overduidelijk.
Hij bleef echter niet antwoorden. Waarop ik mijn moeder direct belde en ook 112 belde. Ook Robert was hierbij maar bleek geen stukje medelijden te hebben. Hi zei me dat hij me manipuleerde maar de man aan de telefoon vroeg me of ik ergens pillen kon vinden en na enige tijd vond ik die ook het was inmiddels kwart vcoor twee en hadden om twee uur de afspraak.
De man aan de telefoon hoorde wat voor medicatie hij had “geslikt” en zei me dat hij direct de ambulance terug riep. We moesten hem maar slapen. Hij zou over twee dagen vanzelf weer wakker worden volgens de persoon van 112. Deze medicijnen kunnen geen enkel kwaad en vroeg me naar de opleiding van hem en toen ik dat zei en de mededeling dat zijn zus voor defensie werkte en alles af wist van medicatie en menno dus ook.
De man aan de telefoon zei me dat als dit mijn partner was ik maar eens goed na moest denken of ik wel bij hem wilde blijven echter had ik die keus al lang gemaakt.

Robert werd hierdoor pist off en zei me dat ik mee moest naar de bank omdat de afspraak over tien minuten was en de cijfers van levensbelang waren voor de zaak.
Mijn moeder was ondertussen in het appartement gekomen om bij Menno te blijven terwijl wij ons naar de bank haasten.
De directeur zou daar kijken naar de mogelijkheid voor een doorstart echter werd een accountmanager gestuurd ons te woord gestaan. Ik moet eerlijk zeggen, ik heb nog nooit iemand zo horen praten die zo zijn best deed voor mij om uitstel te krijgen van de bank, want dit was het grootste probleem omdat mijn ouders borg stonden voor de zaak en zouden zij het huis niet hoefden te verkopen.
We liepen echter schaterend de bank uit en keken elkaar aan en kon Robert wel om de nek vliegen want het was hem gelukt.
Robert zei me onderweg terug dat het nu tijd was bij Menno weg te gaan maar niet te reageren op de manier waarop hij zo binnen zou zitten hij wist blijkbaar wat er ging gebeuren.
Echter aangekomen bij het appartement schoten de tranen me in de ogen en zag dat Menno met zijn pootjes op tafel en zak chips in de hand tv te kijken waarop ik recht op de slaapkamer afliep om mijn spullen dan eindelijk te pakken.
Menno riep me nog na of het goed was gegaan en zei hem ja het is erg goed gegaan.
Mijn moeder was reeds weer terug gegaan en gaf me knipoog en zei me niet op hem te letten en dat het bijna over was nu.
Ik besloot de ouders van Menno te bellen omdat ik het niet verantwoord vond dat Menno alleen zou blijven. Toen ik hun opbelde en vertelde wat er gebeurd was. Ik kreeg direct het verwijt te horen dat ik zeker weer wat geflikt had en ik wilde wachten tot ze bij het appartement waren. Robert was inmiddels naar beneden gelopen om verdere escalatie te voorkomen.
Toen de ouders bij het appartement aankwamen legde ik uit dat menno geprobeerd had zelfmoord te plegen. Ik wilde er verder niets over zeggen. Dat moest hij zelf maar doen. Zijn moeder vloog me bijna aan en zei me waarom ik niet dood naar beneden was gevallen want dan hadden ze nog wat overgehouden aan me zei ze.
Echter de vader vloog me om mijn nek en zei me dat dit heel erg was ook voor mij en of het wel met me ging maar ik zei hem dat het beter was dat ik wegging en liep huilend weg van mijn net nieuwe eigen huisje en besefte dat dit wel eens de laatste keer zou zijn dat ik hier was.
Bij de auto gekomen zag Robert dat ik een enorme behoefte had op een schouder om uit te huilen en de spanning eindelijk los te laten en besloten even naar het bos te rijden om daar even te lopen op kwintelooyen een landgoed tegen veenendaal aan. In de bossen kwam alle spanningen eruit en moest erg huilen maar Robert probeerde me op alle fronten te troosten en vroeg hem of ik echt niets fout had gedaan en waarop hij antwoordde nee JIJ niet..

De rest vertel ik in volgend hoofdstuk