Where the sun was meet the moon deel 17

Hoe meer ik ook op ging letten hoe meer ik boodschappen ging ontdekken en dingen begon te herkennen uit mijn dromen.

De dag naderde dat de zaak open zou gaan, en Nel een toenmalig vriendin van mijn moeder belde me op met de mededeling dat we zouden gaan shoppen waarop ik antwoorde dat ik geen geld had voor kleren voor een opening.

Ik had immers net bijna 7 maanden met kleding van mijn vader aangelopen zonder dat ook maar vrijwel iemand dit doorhad.


De emotie kwam bij mij nog steeds naar boven en tranen schoten me in de ogen als ik al weer dacht dat de week waarop ik mijn kleding terug kreeg van menno na 7 maanden, de mensen van de gemeentewerken in Veenendaal met een vuilniszak vol met vrijwel gloednieuwe kleding erin aan mij overhandigd hadden omdat men vond dat wij altijd voor anderen klaar hadden gestaan end at het nu eens andersom moest zijn.

ik wist niet hoe ik ze moest bedanken en dankte mijn moeder ook nog eens om het feit dat ze de vuilnizakken met kleding uit de vuilnisbak had staan vissen op de dag dat gemma na 7 maanden namens menno de kleding van mij overhandigde. Ik liep direct naar de vuilnisbak toe en gooide de kleding zo weg maar niet wetende dat mijn moeder de kleding er weer uitgehaald had.

Ik probeerde door te gaan en probeerde ook de dingen in kaart te gaan zetten zoals het herkennen van boodschappen etc.. ik besloot op advies van Zuid Afrikanen dingen op te schrijven en op papier te zetten. Ik had immers nog steeds contact met mensen uit Zuid Afrika.

Ik besloot die week nog een keer Robert op te bellen en te proberen een normaal gesprek te voeren met hem om nu eens te kijken wat er daadwerkelijk aan de hand was geweest en waarom hij nu opeens zo vijandig tegen MIJ was geworden terwijl ik naar mijn weten niets verkeerd gedaan kon hebben naar hem.

Zakelijk ging de zaak steeds mooier worden en naderde de zaak haar voltooiing, Lindsay die de zaak inkwam om de toespraak door te nemen die zij zou doen omdat het voor mij te emotioneel was omdat ik er dit keer zonder partner voor stond voor het eerst in 7 jaar tijd.

De avond waarop ik Robert nog een keer belde staat in mijn oren vastgegroefd voor de rest van mijn leven, hij klonk boos, teleurgesteld en alles tegelijkertijd niet in woorden te bevatten, hij noemde me leugenaar waarop ik geschrokken tegen hem zei dat ik dat niet was en waarop we woorden kregen en ik de hoorn op de haak gooide omdat ik stom verbaasd was dat hij zo reageerde. ;-(

Ik besefte echter direct dat ik dit juist NIET wilde en belde hem direct terug waarop hij me zei dat ik hem nooit meer moest bellen en of opzoeken omdat spam of stalking in Zuid Afrika zeer strafbaar was waarop ik hem vroeg wat er nu eigenlijk aan de hand was. Ik kreeg hier geen antwoord op en probeerde nog op enige wijze het gesprek in goede banen te leiden maar Robert bleef niet geloven denk ik dat de zaak op de rit zou komen.

Hij kon echter inderdaad niet zien wat er aan de andere zijde van de wereld gaande was en vroeg me of het gesprek beeindigd kon worden omdat hij er niet van gediend was dat iemand de telefoon erop gooide. Ik bleef hem vragen of hij niet wilde zeggen wat hij ontdekt had in de boekhouding zodat we dingen uit konden zoeken en ook de fiscus konden aansturen in welke richting we moesten zoeken, hij bleef echter zeggen dat de woorden van tessa en menno aan hem hem zeer veel pijn hebben gedaan.

ik weet tot op de dag van vandaag niet waar het over gegaan is wat mij nog steeds erg zeer doet.

Where the sun was meet the moon deel 16

De volgende dag kwam echter een belastingaviseur met een aanbeveling om acount few te kopen en te instaleren maar toen ik na amper een half uur tot de ontdekking kwam hoeveel dit ons zou gaan kosten was ik al zeer snel uitgepraat omdat we dat nooit van ons leven zouden kunnen betalen.

Ik was altijd wel realistisch met dingen en probeerde zover mogelijk is mijn risicos in te schatten maar een programme kopen puur voor de computer van enkele duizenden guldens was voor mij toch echt wel te veel gevraagd en helemaal in mijn situatie niet haalbaar.

De arrogantie was al snel zichtbaar toen ik nee zei en de man stapte al snel op en liep terug naar zijn wagen welke ook nog eens verkeerd geparkeerd stond pal voor mijn zaak omdat meneer vond dat hij direct zijn auto in moest kunnen stappen. De enorm grote mercedes welke mij gloednieuw leek reeds dus al weer binnen een half uur weer weg.

Ik peinse er niet over zo,n duur programma te kopen omdat ik zeker wist dat het geld wel op andere manieren beter besteed kon worden.

Die weken kwam de fiscus diverse malen in mijn zaak boekenonderzoek doen maar kwamen er totaal niet uit omdat de stukken niet kloppend konden worden gemaakt en hoe of waar we ook keken er bleef een groot gat zitten.

Echter toen werd me pas duidelijk dat menno tijdens het snachts weglopen die nacht in de zaak heeft geslapen zonder dat wij het wisten en ik besefte dat hij een disk mee had genomen en de dag waarop hij een zelfmoordpoging manipuleerde waar Robert bij was hij niet mee wilde gaan naar de zaak om de stukken uit te draaien van de boekhouding.

Ik kreeg het steeds benauwder alleen bij de gedachte al dat de gaten in de begroting wel eens een nachtmerrie konden zijn waar ik nooit bij na had kunnen denken.

ik kon echter niets beginnen omdat ik geen bewijs had en de zaak immers op mijn naam stond, die maanden ging men echter volop door met verbouwen en werd de zaak mooier en mooier en naderde haar voltooiing meer en meer.

Ongeacht kwam toch onverwachts mijn huurbaas dhr van maanen toenmalig wethouder sociale zaken in veenendaal dat hij de huur ging verhogen, ik vroeg hem of hij niet aub een jaar kon wachten omdat ik al grote moeite had mijn hoofd boven water te houden en de enorme gok de zaak te verbouwen toendertijd met behulp van fabrikanten etc te kunnen laten slagen. Hij voerde echter de huurverhoging toch in met 3 %.

op een dag zaten we achter in de inmiddels open zaak koffie te drinken en kwam een man met grote tulband op binnen lopen en liep direct op mij af en zonder de kans te krijgen ook maar gedag te zeggen begon hij dingen te vertellen waarvan ik schrok.

Ik vroeg hem te gaan omdat ik er niet op zat te wachten dat mijn toekomst voorspeld zou worden en al helemaal niet zat te wachten op de bewoordingen dat mijn toekomst zeer mooi en rijk zou zijn, en dat ik een groot man zou worden.. ik vroeg de man netjes maar geschrokken mijn zaak te verlaten niet beseffende dat hij Robert niet moet hebbende gekend.. amper een aantal minuten later besefte ik dat en rende de man achterna waarop ik in de verste niemand meer aantrof.. de man bleek in het niets verdwenen.

Die weken kwamen diverse mensen op mijn zaak af waaronder veel paragosten en mediums.
Ik raakte met veel mensen in gesprek die me wel wilden helpen met Robert maar wilde niet misbruik maken zei ik tegen hen om ongevraagd dingen te weten te komen van iemand die voor mij immens veel betekend had en nog steeds betekend.

Ik besefte meer en meer hoe immens mooi eigenlijk de gebeurtenis is geweest tussen Robert en mij omdat meer en meer duidelijk werd dat zowel Robert als ik beiden in de lente geboren waren met 9 jaar verschil ertussen. ik geboren op 1 maart als aankondging van de lente in Nederland, Robert geboren op 30 augustus 1980 in de kalahari woestijn in Zuidelijk Afrika.

Ik besefte meer en meer dat deze ontmoeting wel eens zeer speciaal geweest zou moeten zijn en dat de foto die ik steeds bij me hield wel eens bewijs kon zijn dat er werd meegekeken vanuit het bovenaardse zonder dat mensen dit beseffe,.

Ik besefte ook meer en meer de dingen die gebeurd waren toen ik met Robert heb staan praten bij het zwembad waarbij we eigenlijk elkaar voor het eerst hebben leren kennen. Toen de groene boomslang uit de boom viel en ik schrok toen Robert tegen em zei dat die giftig was en gevaarlijk kon zijn als hij je zou bijten.

Achteraf gezien werd me meer en meer duidelijk dat ook Robert boodschappen kon zien in radio en tv of dvdfilms.. ik herkende ook overduidelijk boodschappen waarin vaak stemmen of ook beelden te zien waren van overleden mensen of stemmen die me op velerlei wijze dingen duidelijk probeerden te maken.

Op een avond toen ik weer in bed lag bij inmiddels mijn ouders omdat mijn broer en zijn vriendin na twee maanden met Robert in hun huis het welletjes vond en ik terug moest naar mijn ouders omdat ik geen geld had voor een woonhuis zowel kamertje voor mezelf.

Toen ik die avond lag te huilen in bed en opnieuw op mijn knieen zat voor bed vragende aan boven waarom dit allemaal moest gebeuren omdat ik niet de reden wist waarom Robert naar me toe was gekomen en dat hij veel en veel meer wist dan ik wist.

Hoe meer ik eraan dacht hoe meer vragen ik kreeg totdat plots mijn aandacht getrokken werd toen er Zuid Afrikaanse muziek werd afgespeeld in een commercial van geograpic channel met South Africa its possible en aan het eind de woorden; Where the sun was meet the moon the sky has no limit... south africa 2002 toen kreeg ik pas echt kippvel over mijn hele lichaan en lag stijf in bed te huilen..

Ik besefte hoe immens mooi dit eigenlijk was, Robert was dus mijn spiegelbeeld en wat ik dacht of kan zien ziet hij ook, wat ik hoor , hoort hij ook.wat ik voel voelt hij ook.. en andersom uiteraard. we bleken exact dezelfde gave te hebben en hoe meer ik er toen over na ging denken.. alles klopte, ik was geboren in een klein wit boerderijtje in een vallei, hij was geboren in de kalahari dessert op de hoogvlaktes.

Ik besefte meer en meer dat Robert helemaal weg was van de maan en ik van de zon, ook de geboorte datums kwamen met elkaar overeen als je ervanuit gaat van de drie eenheid... 3x 3...=9 , ook de datum gaf dus overduidelijk aan dat we het lenmiscate waren van onze aarde.

Een story werd langzaamaan duidelijk maar moest me gaan richten op de zaak, Robert en ik hadden toen amper nog contact omdat hij met een guesthouse bezig was zei hij en zich moest richten op een opening en ik me hier moest richten op een opening die aanstaande was.

Hoe meer ik de 21 december naderde hoe meer ik Robert ging missen, opeens kreeg ik van Menno uit mailtjes binnen of ik per direct contact op wilde nemen zonder reden. Ik had al enkele maanden het contact alleen via onze advocaat lopen dus reageerde niet op zijn email in eerste instantie.

Na een paar dagen diverse emails gehad te hebben van hem met klem contact op te nemen besloot ik hem toch met een telefoontje de kans te geven te zeggen wat er aan de hand was, hij vroeg of hij me mocht bellen, ik had immers een nieuw mobiel nummer gekregen dus liet me terug bellen in de zaak.

Menno was echter erg kort en zei me dat ik moest tekenen voor de verkoop van het appartement, waarop ik zei dat dat niet kon, Menno gaf aan dat hij de volgende dag zou vertrekken richting Zuid Afrika om met zijn nieuwe vriend in Zuid Afrika te gaan wonen in Cape Town.

Omdat al maandenlang geen vooruitgang was in onderhandelingen van mijn advocaat nog vanuit menno besloot ik richting het appartement te gaan op het p.w.a park op de 13e etage omdat ik toch mijn spullen terug wilde hebben.

daar echter aangekomen bleek er al erg veel weggehaald te zijn en ook het bed bleek verkocht te zijn zonder enig overleg. Ook veel andere dingen waaronder terasmeubilair was weg.

Menno was kort en zakelijk en wilde eerst erg veel geld zien waarop ik hem zei dat de onderzoeken van de fiscus al lang gaande waren en ik met de gebroken peren zat omdat hun de boekhouding niet goed hadden gedaan voor me maar had besloten mijn verantwoording te nemen.

Menno wilde echter eerst zijn ouders erbij halen om de rest van de spullen ( wat er nog stond) te verdelen. Ik wilde daar niets van weten omdat ik vond dat dit volwassen afgehandeld moest worden. ik kreeg de verkoopacte niet te zien van mijn eigen huis maar moest wel de papieren tekenen dan de hypotheken afgelost zouden worden ten tijde van verkoop van het appartement.

Toen ik dat gedan had kwam het hoge woord eruit, ik most direct alle spullen meenemen omdat de volgende dag menno naar Zuid afrika zou vertrekken.

Ik ben begonnen met dingen naar beneden te brengen en hoeveel Menno ook opmerkingen bleef maken dat ik Robert toch nooit meer zou zien hoe meer ik probeerde me rustig te houden hoe zeer dit me ook deed.

ik beseft meer en meer dat hij wel eens een van de personen kon zijn die onder mijn naam emails had verstuurd naar Robert met allemaal onzin om maar erop uit te zijn de relatie tussen Robert zowel mij kapot te maken. We kwamen er pas achter toen het kwaad geschied was omdat Robert en ik toen het contact al vrijwel hadden verbroken tegen mijn zin in ;-(

Ik vroeg menno de laatste afhandeling in de zaak te komen laten doen omdat hij dan kon zien dat ik door was gegaan te vechten voor mijn bedrijf en te laten zien dat hij dat tenminste niet af kon pakken van me. Die volgende dag kwam hij en tessa een toenmalig goede vriending de zaak in en keek perplex dat de zaak zo immens mooi verbouwd kon zijn met zo weinig middelen en laag budget.

ik bood ze echter beiden koffie aan waarop Tessa me zei dat ze het enorm waardeerde dat ik niet boos was maar juist hem en haar uitnodigde om nog een keer in de zaak te komen. Na de koffie verzocht ik hen weer te vertrekken na de dingen geregeld te hebben zoals de afwikkeling en het loskomen van de hypotheek ik wist toen echter nog niet dat het appartement met een enorme winst was verkocht en hij dus zo veel achterover had gedrukt.

Ik vond het immers wel zeer vreemd dat iemand die maandenlang geen geld had en niet wilde werken, wel zijn hypotheek kon betalen en wel een nieuwe auto kon kopen.

Ik vroeg Menno voordat hij ging of ik hem nog een keer een knuffel mocht geven waarop hij en Tessa me zeer verbaasd aankeken waarop hij tuurlijk zei.

Ik gaf hem de knuffel met eindelijk het gevoel van los mogen laten en hem te vergeven in de gedachten voor de dingen die hij me aangedaan zou hebben Niet wetende nog wat er exact was gedaan.

Ik liet menno na amper een paar seconden al weer los en vroeg hem recht in zijn ogen of hij me een groot plezier wilde doen, waarop hij em vroeg ok wat dan; ik wil je vragen uit mijn leven te verdwijnen voorgoed en nooit maar dan ook nooit meer terug te komen, ik heb altijd van je gehouden en doe dat nog steeds maar ben geschrokken van de dingen die Robert ontdekt had en had dit nooit verwacht en achter je gezocht.

Menno keek em stomverbaasd aan en ook Tessa keek stomverbaasd en vroeg hen op hele normale manier de zaak te verlaten zodat ik door kon gaan met zowel mijn leven als met mijn zaak proberen op te bouwen.

Menno vertrok die dag nog richting Zuid Afrika.

Toen ik echter de spullen uit de auto moest pakken wat ik in de zaak moest zetten schoot ik vol met tranen en toen ik de auto uit stapte kwam de buurvrouw mevrouw van den Weerd naar me toe om te vragen wat er aan de hand was, de spanning kwam er bij mij uit en liep naar binenn toe in de zaak waarop ik haar uitlegde wat er gebeurd was.

Ze vond het zeer sterk wat ik gedaan had zonder woede en zonder haat Menno in de zaak uit te nodigen en de dingen zo af te handelen. Hoezeer ik ook van menno had gehouden hoe groots ik ook wist dat dit gesloten boek moest zijn omdat je dit je eigen partner niet toewenst..

ik besef dat met dit schrijven wat de ware kant van mijn verhaal naar buiten gaat brengen eindelijk mensen ook zal laten inzien dat ik jarenlang de schulp op me heb genomen omdat ik vond dat de zaak mijn verantwoordelijkheid was en het verschil gemaakt moest worden tussen schuldig zijn en verantwoordelijk zijn, ik wist immers dat hoeveel ik ook schuldig verklaard zou gaan worden.

Hoe meer ik wist dat ik niet schuldig was maar verantwoordelijk werd gesteld voor de onkunde in boekhouding die anderen aangericht hadden maar mijn eigen stomme fout waren geweest omdat ik me focuste op mij creativiteit en ontwikkelen daarvan nooit rekening houdende dat je eigen partner zelfs niet te vertrouwen was..

Ik besef dat hoe meer we nu inzien wat er daadwerkelijk gaande was hoe meer een beerput opengetrokken word van mensen die lief en eerlijk lijken te zijn maar in de verste verte van menselijk onderscheiden kunnen zijn..

word vervolgd..

where the sun was meet the moon deel 15 ( vervolg levensverhaal Zuid Afrika Nederland..2002)

( afbeelding is stukje sfeerimpressie zoals het kantoor eruit kwam te zien, hier werden manipulaties vanuit de natuur gebruikt op plaffond, het betreft de schaduwzijde van een roos.., door de structuur te gebruiken zoals zebra printen ook doen ontstaat een gemanipuleerd plaffond wat rond lijkt maar rechthoekig is..)


Die dag daarop vertrok Lindsay naar Zuid Afrika en kon haar al niet meer bereiken omdat haar vlucht waarschijnl al was vertrokken, zij had beloofd Robert op te zoeken voor me om te vragen wat er gaande was.. Ik kreeg Robert ook niet te pakken om hem te vragen of hij toch ook boodschappen zag in tv radio en of films... Hij bleek steeds meer onbereikbaarder te worden voor me ..;-(

Een paar dagen later nam Lindsay contact met me op dat ze Robert gesproken had maar dat hij op alle fronten probeerde de afspraak te cancelen en geen ontmoeting met haar te regelen.

Ze hield blijkbaar vol en kon toch een ontmoeting toen volgens haar afdwingen en heeft Robert mijn brief en gouden ring gegeven met de steen erin in de blauwe lievelingskleur van hem waarvoor ik maandenlang heb gespaard. Robert zag er erg slecht uit volgens Lindsay en was ook erg gehaast volgens haar en zoals ze ook al zei dat hij veel te laat op de afspraak kwam aanzetten baarde mij ook al beetje zorgen omdat dit juist niets voor Robert was. Hij was iemand van stipte tijd.. en kwam altijd zijn afspraken na dit hoorde ik ook van anderen zeggen eerdere keren..

Ik heb van lindsay te horen gekregen dat Robert zei dat ik door moest met mijn leven maar hoe kan je doorgaan als iemand je wakker schud, alles in werking zet en dan juist wegrent...

Ik snapte er totaal niets van en wist me geen raad hiermee.

Lindsay hield me op de hoogte maar een tweede ontmoeting met Robert kwam er niet van zei ze me. Lindsay is drie weken door Zuid Afrika gaan trekken en had volgens haar zeggen geen enkel contact meer met Robert gehad en hoezeer dit me ook deed ik moest wel door met mijn zaak ;-(.

Of ik het nu leuk vond of niet, er liepen inmiddels onderzoeken naar hetgeen wat en waar er aangericht zou zijn in mijn zaak. Het bleek volgens de fiscus een lange procedure worden omdat de Fiscus in dit geval alles uit wilde zoeken.

Ik probeerde zoveel mogelijk door te gaan en bleef soms urenlang tot diep in de nacht in de zaak zitten luisterend naar de Zuid Afrikaanse muziek waarin ik zoveel boodschappen herkende en het net was of de stemmen me wat wilden vertellen.

Hoe meer ik er naar luisterde hoe meer ik begon te herkennen, op een avond toen ik diep in de nacht nog in de zaak zat en zat te huilen om de dingen die gaande waren, de onmacht, het onwerkelijke, en vooral de oneerlijkheid waarmee alles werd afgedaan..

Mijn vrienden de meesten die me stuk voor stuk lieten stikken omdat ik volgens hun zeggen ervandoor was met een jongen van maar 21 uit Zuid Afrika .. , wat ze niet wisten is dat ik er niet voor gekozen had weg te rennen maar juist probeerde dingen op te lossen en dan hopelijk als vrij man de dingen weer te kunnen doen waarvan ik droomde nog steeds samen met robert.



Hoezeer therapeuten me ook moed in probeerden te praten ik bleef diep van binnen ontroostbaar.

Ik besloot nog een kaartje richting Zuid Afrika te sturen hopende dat Robert in zou zien dat ik geen slechterik was maar juist ervoor koos niet weg te rennen omdat ik dat niet kon maken tegenover mijn ouders en vooral mijn familie die onwijs veel moeite hadden gestoken ook in mijn bedrijf en op alle fronten mij steunden door mij met de zaak te helpen.

Ik ben echt bang dat Robert het als afwijzing naar hem gezien had maar dat was diep van binnen absoluut niet de bedoeling hij was mijn enige zielsmaatje die me 100 % begreep toen hij me zelfs al aankeek.

Hij was de persoon die ook mijn leven veranderde toen ik dat hotel inliep in Zuid Afrika krokodille in in Nelspruit toen we het hotel uitgegooid waren omdat menno een grote mond had gegeven de avond ervoor omdat de recectionist ons exact zoals Menno had gezegd een two Double bed had gekregen.. two double was echter in zuid Afrika geen twee twee persoonsbedden maar bleek om twee een persoons boxsprings te gaan..

achteraf gezien hebben we geschaterd van de lach omdat we toen pas beseften dat de receptionist puur had gedaan wat hem gevraagd werd.

Ik weet nog dat er onwijs veel ergenis was over het roken van menno zowel gemma als mijn tante hennie. In zuidelijk Afrika word het niet toegestaan ook in openbare ruimten totaal niet te roken. Ook in het hotel was hier al discussie over geweest en herrinner vaak de ruzies tussen menno en mij.

Ik was onwijs blij dat Robert me weggetrokken had bij mijn ex omdat er al vele jaren sprake was van ruzie en een ongezonde relatie of verstandhouding maar ik hield van hem dus dan doe je denk ik toch meer moeite om de relatie in stand te houden van beide zijden.

Nu achteraf zie ik in hoe moeilijk ik dingen in de hand heb kunnen houden en hoe vaak mensen rekening moesten houden met het gedragspatroon van Menno omdat deze ook een zogenaamde kraakfobie had, zodra ik en of anderen ook maar iets kraakten dan werd hij al pist off en keek mij of betrokken persoon zeer giftig aan.

achteraf gezien heb ik het toch nog lang uitgehouden, ik en mijn moeder belden constant naar de makelaar of het appartement al verkocht was maar bleek nog niet het geval te zijn volgens van Burken en van Ginkel.

ik ging ondertussen samen met erg veel hulp ondertussen door met het verbouwen van de zaak, omdat deze hoofdzakelijk werd verzorgd en bekostigd door fabrikanten zoals parketteurs en stoffeerders en hulp van derden kon een schitterende zeer onwerkelijke zaak tot werkelijkheid gemaakt worden.

Een wonder bleek zich te voltrekken toen we stukje bij beetje een zaak wisten te creeren welke te onwerkelijk mooi voor woorden was. Ondertussen bleek het conflict van de vorige boekhouder uit te lopen op diverse woordenwisselingen maar bleef voet bij stuk houden omdat deze boekhouder geen specificaties wilde sturen van de bedragen welke hij gefactureerd had aan mijn bedrijf. ik Bleef voet bij stuk houden en weigerde dan ook die factuur te betalen.

where the sun was meet the moon deel 14

( afbeelding is voorbeeld zoals de vloeren eruit kwamen te zien..)

Toen ik Yustinas die dag uitzwaaide besefte ik dat ik er vanaf nu toch wel vrijwel alleen voor stond op wat mensen na die me hielpen de zaak te verbouwen.

Ik hoopte telkens dat Robert een keer zou bellen en we normaal een gesprekn konden voeren, want hoe meer de tijd verder tikte hoe meer afstand ik voelde dat er vanaf Robert werd genomen;-(.


Jan mijn broer begon echter argwaan te krijgen en wilde de computer in de zaak gaan beveiligen omdat ook hij door had dat de computer werd misbruikt door iemand anders en erg makkelijk ingebroken kon worden door iemand die hier misbruik van kon maken.

Ik had erg weinig verstand van computers dus wist totaal niet hoe of wat te doen met computers en toen inderdaad Jan een beveiliging instelde in de computer bleek constant geprobeerd te worden in te breken maar wist niet wie.

Ik wilde samen met Nel de boekhouding volledig overnieuw in de pc zetten zodat meer overzicht konden krijgen wat waar gebeurd is, ondertussen moest de verbouwing doorgaan omdat we inmiddels een datum hadden vastgesteld voor een heropening welke op 21 December 2002 zou plaatsvinden.

Vol ongeloof werd de verbouwing gadegeslagen met name door mijn toenmalig boekhouder welke mij voor gek verklaarde maar gaf hem diverse malen aan de grotendeels fabrikanten het voor mij mogelijk maakten door de spullen zoals vloeren grotendeels te financieren.. de rest werd immers met erg simpele dingen gecreerd zoals rioolbuizen.

ik wist dat deze zeer goed met Menno op kon schieten en besloot zoals Robert ook zal zei hem op non actief te zetten ook met name omdat deze een factuur had verstuurd zonder hem te specificeren waarop ik uiteraard weigerde dit bedrag niet eerder te voldoen voordat ik wist waaraan de werkzaamheden waren gedaan.

Nel zei dat het wel goed zou komen en zei me dat ze ook vrienden had die in de tapijten zaten die wel mee wilden helpen sommige stukken vloer te voorzien van tapijt en laminaat.

Toen er wat meer rust in de zaak was besloot ik met Nel richting utrecht af te reizen en daar in de zaak van die vrienden te kijken of er wat bij was voor me, in eerste instantie leek alles ok en wilde een overeenkomst maken zoals ook al met andere fabrikanten was gemaakt zodat er geen misverstanden zouden kunnen gaan ontstaan.

Het contact met Robert liep erg stroef en telkens als ik hem belde kreeg ik antwoord dat hij druk was en of haast had, waarop ik me soms geen raad meer wist, hij wilde niets meer met de zaak te maken hebben en telkens als ik hem vroeg waarom werd geen antwoord gegeven, hij was immers met zijn vader druk naar een lokatie aan het zoeken voor een nieuw te openen Guesthouse in Zuid Afrika wat hij alleen zou gaan runnen daar. Hij wist volgens mij maar al te goed dat dit altijd mijn droomwens was een Guesthouse te willen starten ergens in ( liefst Zuid Afrika) het buitenland maar ja ik had daar immers de middelen niet voor op dit moment.

Ondertussen werd toch steeds geprobeerd Menno zo ver te krijgen dat het appartement verkocht zou kunnen gaan worden en eindelijk na drie maanden gaf menno aan aan de verkoop mee te willen werken zodat we beiden onze eigen weg konden gaan, telkens gaf hij aan dat hij me terug wilde en me miste maar wist ondertussen allang dat hij na enkele weken al een nieuwe vriend bleek te hebben dus zo diep was die liefde blijkbaar niet.. Robert bleek meer en meer gelijk te hebben maar hoe moeilijk is het iemand die je net kent uit een vreemd land zomaar op zijn woord te kunnen geloven ;-(

Ook in die weken vonden er vreemde rituelen plaats in de zaak, een man zeer schaars gekleed liep plotseling de zaak in en stond opeens achter me op kantoor en keek me erg diep in de ogen waarop hij zij , volg je weg jij zal een zeer rijk man worden, laat je niet van je pad af leiden ga op je doel af.. dit is jou weg, ik schrok zo van deze man dat ik hem vroeg de zaak te verlaten, echter na een minuut besefte ik dat de man eigenlijk geen kwaad in de zin had en besloot hem achterna te rennen om alsnog een kopje koffie aan te bieden maar was volledig verdwenen in het niets...

Toen ik terugkwam in de zaak waren de Walter en Frans opnieuw keihard aan het bekvechten waarop ik op afstand toekeek en keihard moest lachen dat een spijker om een verkeerde plaats inslaan zon reden moest zijn voor zo,n gevecht..;-)

Ik vroeg hen daarop waarom ze eigenlijk naar de kerk gingen en waarom ze niet eens eerst innerlijke rust te gaan zoeken en met elkaar leerden om te gaan ;-) ze beseften dat inderdaad ruzie niet de juiste weg was en begon ze uit te leggen hoe het menselijk lichaam in elkaar stak ;-)

Ondertussen kwam lindsay langs om de laatste dingen door te spreken voor haar vertrek naar Zuid Afrika, mijn zusje en haar vriendin konden echter niet naar Zuid Afrika afreizen omdat ze opeens een financiele tegenslag kregen waarop de reis gecanceld moest worden toendertijd wat als enorme tegenslag voor Robert zeker meegewerkt moet hebben het contact later te verbreken. Het was absoluut geen onwil maar noodzaak.

Oma werd ondertussen zieker en zieker en moesten vaak naar het ziekenhuis rijden om opa toch bij oma op bezoek te kunnen laten komen, ik nam dit voor lief en leek me logisch dit te doen. Oma waardeerde dit maar al te goed en als eerste vroeg ze me elke keer op bezoek hoe is het met Robert heb je nog wat van hem gehoord.
telkens als ze dit vroeg moest ik me hoofd wegdraaien omdat de tranen me in de ogen stonden omdat ik Robert tuurlijk meer en meer miste..;-(

Terugkomend in de zaak was ma druk in de verkoop in de zaak en had weer een advies pakket verkocht waarop ik weer naar klanten toe kon want ook dat moest uiteraard doorgaan.

Die dag had ik ook een afspraak met een reisbureau welke ook samen wilde gaan werken en de straks verbouwde zaak wilde gebruiken om mensen ook te ontvangen om zo meer over reizen naar Zuid Afrika uit te kunnen leggen, ik besefte datof ik het nu wel of niet wilde de zaak nu toch echt een Zuid Afrikaanse sfeer zou gaan krijgen. een droom voor mij werd langzaam aan werkelijkheid om Robert in zijn nieuwe Guesthouse de klanten toe te kunnen sturen vanuit Nederland dit leek me nog wel de leukste verrassing maar ja eerst maar zorgen de zaak klaar te krijgen voor de heropening. Het reisbureau gaf me een introductie cd van Zuid afrika vol met mooie films.

Lindsay kwam de zaak in om de ring en de brief op te halen die ze afwilde geven in Zuid Afrika voor me aan Robert, in de brief gaf ik aan of hij aub wilde wachten op me om me een eerlijke kans te geven hier uit deze situatie te laten werken zodat ik met schone lei kon gaan en staan waar ik wilde zodat dit geen belemmering zou kunnen zijn in een eventuele relatie met hem, ik gaf hem duidelijk aan dat ik er niet klaar voor was omdat er teveel problemen waren voor mij op dat moment en ik deze eerst op moest lossen hoe veel ik ook al om deze jongen gaf want het liefste zou ik hem in mijn armen sluiten en hier in Nederland samen een nieuw bestaan op konden bouwen.

Het was mijn allergrootste wens samen met Robert dit bestaan op te bouwen in een vorm waar we beiden denk ik onze grootste kansen zouden kunnen laten slagen.. het zou een gouden formule zijn als Robert en ik samen zouden werken.

Ik hoorde Adri nog zeggen wat moet je met die rotblaag uit Zuid Afrika die jongen is alleen maar op je geld uit waarop ik kwaad werd en hem direct zei hij was tenminste eerlijk.olivia keek me aan en knikte naar me en zei me ik vond hem ook lief en goed bij je passen.

Ik geloofde niet vanaf begin af aan dat Robert op mijn geld uit was maar dacht aan de gesprekken terug die aftastend waren want wilde erg voorzichtig zijn dat als ik mijn geheim prijsgaf dat ik visioenen zag waarop erg bizarre dingen gebeurden hij me voor gek zou verklaren en me direct al zou hebben gedumpt.

Ook mijn dokter zei me dat het gewoon dromen waren en als ik hem zei dat ik dingen herkende in radio muziek en of televisie dan was ik helemaal gek verklaard.
Omdat ik al erg vaak dreigementen had gehad en veel woorden naar mijn hoofd gegooid heb gekregen besloot ik erg voorzichtig hier mee om te gaan.

Toen ik s,avonds weer eens alleen in de zaak zat besloot ik de dvd te kijken welke het reisbureau aan me had gegeven, en zette hem aan, de hele avond heb ik met tranen in de ogen gekeken keer op keer en had de dvd denk ik wel aantal malen achter elkaar zitten bekijken.

Opeens ontdekte ik ene button met toeristische informatie en toen ik deze aanklikte en deze bekeek schoten de tranen me in de ogen en toen aan het eind de woorden getoond werden it is the the end it is yust the beginning wilde ik hier veel meer van weten en toen ik de dvd terug keek herkende ik twee keer de Nederlandse vlag ondertussen getoont tijdens het afspelen van de dvd. Toen besefte ik hoe imment ik Robert miste nu en ook zijn land Zuid Afrika. ik besefte hoe uniek het was iemand te ontmoeten ruim 10.000 km verderop en welke zon goede draai aan mijn leven had kunnen geven.

ik besloot de dvd mee te nemen een direct aan mijn zusje te laten zien en ook zij zag toen nadat ik het zei de dingen die ik ook zag.. the sunshine lands waarop erg veel bloemen waren te zien waren overduidelijk in Nederland in wording omdat overal bloemenvelden werden gecreerd ..

De woorden van Robert spookten door mijn hoofd en ook de woorden van mijn therapeut welke zij dat ik door moest gaan op MIJN weg en me er niet van af mocht laten leiden omdat ik erg belangrijke taak had te volbrengen.

Meer in het volgende hoofdstuk..

where the sun was meet the moon ( 13) Nederland Zuid Afrika..)

Meer en meer begon ik me te beseffen dat ik machteloos toe moest kijken hoe het contact verwaterde tussen Robert en mij.

Yustinas die eindelijk in Nederland aangekomen was en elk jaar bij ons kwam om kleine verdiensten te doen om zijn studie de rest van het jaar te kunnen betalen gaf mij wat afleiding.

die weken gingen erg traag en hoe of wat iedereen ook probeerde te doen ik bleef ontroostbaar, Opeens een die dagen midden in de nacht vloog ik overeind in bed en was klaarwakker en riep ineens midden in de nacht ik weet het...

We gaan de zaak verbouwen met behulp van fabrikanten en toeleveranciers.. opeens stond mijn moeder midden in de nacht bij me omdat ze vroeg wat er aan de hand was en ze zag mijn glunderende lach waarop ik haar zei we gaan de zaak opknappen en verbouwen ik weet hoe ... ik wilde de zaak verbouwen in Zuid Afrikaanse styl om grotendeels ook mijn dank te uiten naar Robert hoe dankbaar ik hem was dat hij naar Nederland vloog om mij op weg te helpen een nieuwe weg in te slaan, niet wetende hoe vreselijk moeilijk deze nieuwe weg zou gaan worden en met welke gevolgen.



Die volgende morgen ben ik weer naar de zaak gegaan en ben gaan kijken samen met Yustinas hoe de zaak simpel maar toch rigoreus verbouwd zou kunnen worden zonder enorm veel kosten te hoeven maken en stelde een plan op in samenwerking met fabrikanten.

Die weken was iedereen om me heen stom verbaasd omdat ik opeens weer volop leven was en weer energie had om dingen weer op te bouwen, hoe of wat ik ook wilde ik moest door met mijn leven met of zonder Robert..

Ik besefte dat ik er volledig "alleen" voor stond zonder Robert, mijn ouders verklaarden me voor gek en ook de toenmalige boekhouder bleek aardig kwaad te zijn maar toen hij mijn plan hoorde gaf hij toch zijn steun maar vertelde me met klem dat dit niets moest gaan kosten. ik besefte dat ik me moest redden met de middelen die voorhanden waren met vrijwel niets een volledige nieuwe uitstraling creeren.

Ik begon die week te bellen naar een aantal fabrieken en begon een klein beetje steun te krijgen, die eerste weken was er aardig verzet van alles en iedereen maar ik besloot door te gaan omdat ik mijn doel zoals Robert mij had geleerd in het eindzicht had geplaatst ( win win win.) en inderdaad er zouden best tegenslagen kunnen komen ondertussen maar het ging uiteraard om het einddoel van datgeen je wilde behalen in het leven.

Ik zat achterin het kantoor te schetsen en probeerde mijn visie in te passen in het plan de zaak simpel maar toch groots weten te verbouwen met zo weinig mogelijk kapitaal.. ik had een plan opgezet waarin dit ook absoluut kon en begon met de eerste pakken tegels op te halen die bij de Gamma kapot waren doordat klanten daar pakken tegels te hard terug hadden gezet hierdoor kwamen er veel kapotte tegels in de verpakkingen te zitten en doordat ik wekelijks binnen liep kon ik uitstekend in de gaten houden of er tegels lagen..

De medewerkers daar vonden het super omdat ik juist de tegels gebruikte die hun weg zouden gooien, ik haad een plan in elkaar gezet waarin ik de loopgangen volledig zou mozaiken en zou voorzien van logo,s en afbeelding van het continent Afrika...

Die eerste weken schoot het niet op ik en mijn te hulp geschoten nichtje die ontslagen was en geen baan kon vinden schoot me te hulp samen met Yustinas maar de rest keek van afstand angstvallig toe ook mijn ouders.

Ik heb toen wederom een verzoek ingediend bij de boekhouder een papier op te maken voor meer spelingsruimte bij de bank zodat de zaak eindelijk eens wat meer credit zou kunnen hebben en we niet constant moesten wachten totdat een klant betaald had voordat er weer iets nieuws gekocht kon worden, mijn boekhouder stelde toen een papier op naar de bank met de aanvraag om meer credit te willen geven wat al jaren geweigerd was ondanks de groei van het bedrijf.

In het jaar 1996 verkochten we namelijk enkel kleine artikelen waaronder kaarsen en glaswerk van goedekope marktwaarde met wat antiek maar ik besefte me maar al te goed dat we nu een enorme groei door maakten qua type klanten, waren we vroeger gericht op de beneden modaal en midden klasse nu jaren later besefte ik me dat de zaak gegroeid was naar een aanbod waar we banken verkochten van enige 4.000 tot 5.000 euro. volgens de bank was dit geen groei maar ik wist wel beter..

Die weken liepen twee mannen binnen die mijn broer gestuurd had want heel langzaam kwamen ook klanten kijken hoe het werk vorderde.. langzaam maar wat werd gedaan was sprookjesachtig mooi, Afrikaans maar met Nederlandse touch..

De twee mannen waren gestuurd door mijn broer en gaven aan me gratis mee te willen helpen omdat ze gehoord hadden van mijn broer wat er gebeurd was en gaven aan dat ze uit dezelfde kerk kwamen waarop ik hen zei dat kerk of afkomst mij niet intereseerde maar wel het innerlijk.

Die volgende week begon een periode waar ik me de rest van mijn leven nog veel heb kunnen nagenieten en bij het terug blikken hierop schoten de tranen me nog steeds in de ogen van het lachen. Walter en frans bleken erg goede vrienden te zijn, Frans had een vrouw die zeer ziek was en aan kanker leed waardoor frans een Afleiding zocht iets leuks te doen en Walter bleek volledig aan Frans vast te hangen qua doen en laten want een ding was me al duidelijk hoe vaak ze ook op elkaar stonden te schelden of ruzie stonden te maken Walter en Frans waren onafscheidelijk en waren best gek met elkaar.

Yustinas keek oogluikend toe en zei dat hij me volledig zou steunen en hielp die zomer ook enorm met het verbouwen we timmerden zelf en vooral de vloeren op de grond die bijna 33 meter lang gemozaiekt moesten worden vorderden gestaag. Veel afval en restbouwmateriaal werd gebruikt. Ook werd met name het vele zwart in de zaak geschilderd in de kleur die Robert als eerste op de wanden had geverfd een erg mooie beige aardekleur.

Heel langzaam aan kwam van alle kanten hulp te voorschijn vooral diverse klanten schoten te hulp, veel afval materiaal werd overal vandaan gehaald en werd omgebouwd tot iets bruikbaars.

De oude baas van Mijn nichtje Celina bood aan een keuken te plaatsen met een bar waardoor de zaak nog meer aanzien zou krijgen omdat ook de zeer nodige viproom nu werkelijkheid zou gaan worden. er werd gekozen voor een diep rode mahony kleur waardoor de uitstraling erg duur leek, deze kamer was enorm nodig om mij meer rust te geven als ik met klanten in gesprek was of in bespreking was.

Die weken was er vrijwel geen contact meer met Robert, maar Lindsay een overbuurvrouw die Robert ook gezien had een aangaf een oogje te hebben op hem door diverse malen te zeggen dat het een Erg mooie jongen was gaf me aan dat ze ALLEEN naar Afrika zou gaan om daar een rondreis te doen. dit gaf mij een idee omdat ik Robert toch mijn dank wilde uiten ondanks dat hij geen contact meer wilde met me om toch iets terug te kunnen doen.

Al die maanden had ik geen geld om wat te doen of een eventuele reis te boeken om hem op te zoeken.

Ik besloot iets uit te zoeken waar Robert zijn hele leven iets mee kon doen, bij een toenmalige goede klant annex vrienden besloot ik een mooie ring uit te zoeken met de lievelingskleur van Robert Koningsblauw, ik besloot de ring te kopen en mocht hem in tig delen betalen het ging immers om een paar honderd euro, ik besloot een paar keer mee te gaan met mijn ouders en wat oude inboedel te verkopen in overleg met mijn ouders waardoor ik erg langzaam de ring bij elkaar kon sparen en kon de ring bij elkaar sparen als dank voor Robert. Ik voelde me echter machteloos omdat ik niet de mogelijkheid had om met Robert mee te reizen naar Zuid Afrika, ik vond het namelijk niet de oplossing met Robert mee te gaan en alles hier in Nederland on onderzocht achter te laten, ik MOEST wel deze weg inslaan hoezeer me dit ook deed.

Remco en Nelleke zeiden me wel dat ik stapelgek was door dit te doen maar ik wilde het perse omdat ik Robert erg dankbaar was dat hij twee maanden mij geholpen had weer een beetje op de been te komen.

Toen LIndsay richting Zuid Afrika zou vertrekken had ik de ring vrijwel bij elkaar gespaard, mijn oma had zelfs wat geld gegeven om de ring te kunnen kopen omdat ook zij stapelgek was met Robert toen hij in Nederland was.

IK besloot de ring mee te geven aan Lindsay en had een brief bijgesloten in codetaal die alleen Robert zou begrijpen.

Die weken hielden Lindsay en ik contact en gaf me aan dat er contact was geweest eindelijk met Robert maar dat hij erg verward en erg gestrest overkwam en zichzelf niet meer was op het moment dat de ring hem overhandigd werd.

Ik kreeg later een email terug van Robert dat het onzin was zo,n cadeau te geven aan iemand want ik kon het geld wel beter gebruiken, hij wist immers niet dat erg veel mensen zoals mijn opa en oma mee hadden betaald om de ring bij elkaar te krijgen en een paar honderd euro was ook voor mij niets niets in die tijd.. ik had immers zelfs nog steeds mijn kleren niet terug van menno waarmee het contact nog steeds via advocaten verliep. Mijn oma greep me diverse malen bij de arm beet en fluisterde me in mijn oor deze jongen uit Zuid Afrika nooit meer te laten gaan ze voelde aan dat hij de ware voor me moest zijn.



Ik besefte meer en meer hoe uniek het is dat iemand uit Zuid Afrika ontslag nam, zijn eigen baan opgaf en naar Nederland vloog om 21 jarige leeftijd..,als ik toen de dingen kon zien die ik toen nog niet kon zien maar na later bleek volledig op waarheid waren berust had ik tuurlijk dingen willen voorkomen en had ik tuurlijk gewenst dat Robert bij me was.

Een jongen van 21 die op het vliegtuig stapte en op konininginnedag 2002 mij in de oren fluisterde dat hij naar Nederland was gekomen om iets recht te zetten en dat hij mijn toenmalige partner niet vertrouwde waarop ik verbijsterd was en hem in eerste instantie niet wilde geloven. Ik herrinner me nog dat koppie dat de hoek om liep bij de aankomsthal in Schiphol en tegen me zei krijg ik geen hugh.. na twee dagen reizen.. waarop ik zei tuurlijk gek ;-)

Ik dacht vaak terug aan de momenten met Robert en Nel en besprak nog steeds met Nel door de dingen die Robert mij had verteld waarop het me telkens te veel werd en ik vaak achter de zaak stiekem stond te huilen omdat ik hem zo miste, Nel bood me zelfs aan richting Zuid Afrika te reizen op haar kosten om hem op te zoeken en dingen uit te praten mocht er wat gebeurd zijn waarvan ik niets wist maar doordat we "hulp" hadden gevraagd bij de fiscus en de onderzoeken volop liepen kon ik moeilijk weg gaan uit Nederland omdat ik wist dat dit niet de juiste weg zou zijn.


Ik wilde eerst de zaak opbouwen omdat ik besefte dat als deze zou crashen mijn ouders en mijn familie ook zwaar gedupperd zouden zijn en de 9 jaar werk voor niets geweest zou zijn. Ik MOEST naar mijn rationele geest luisteren en mijn hart op slot zetten hoe zeer dit ook deed, ik moest in het hier en nu blijven.

Die weken werd er volop gebouwd door steeds meer mensen, familie vrienden en zelfs klanten kwamen meehelpen met me, het resultaat mocht er wezen ...langzaamaan werden de silhouetten zichtbaar van datgeen ik in mijn hoofd had. Schitterende mozaikvloeren werden zichtbaar en nodigden de klanten zeker uit de zaak binnen te komen.

Ik vergat nooit dat Robert en ik samen een stukje muur als eerste geverfd hadden in de kleur waarin ik later de hele zaak had geverfd een diepe lever kleur, met grijs tinten en zwart- wit tinten erg strak maar erg Afrikaans achteraf gezien.

Op een morgen stond ik samen met Walter onder een stuk nieuwe aanbouw achter de zaak wat vroeger een opslaggedeelte was werd nu bij de zaak bijgetrokken, doordat mijn huurbaas op de gemeente werkte zei hij me dat vergunningen niet nodig waren voor zoiets omdat het om een interne verbouwing ging en om zijn terrein ging en tja het was immers zijn pand dus we bouwden de veranda aan. ( niet wetende dat hij na de verbouwing wel huurverhogingen door wilde voeren.)

Toen Walter en ik stonden te wachten smorgens om acht uur hoorden we een knetterend geluid aan komen en opeens om de hoek kwam Frans Aan scheuren hard schreeuwend en zwaaiend dat we aan de kant moesten en parkeerde zijn solex schuin tegen de stapel stenen op die we hadden gekregen van Roozendaal om de zaak en buitenbloembakken te kunnen bouwen. Boven uit het raam keek een verschrikte buurvrouw die dacht at iemand ergens keihard tegen op reed maar toen ze iemand zag staan met een pispothelm op boven op een stapel stenen met een solex tja toen moest ook zei keihard lachen.

Ik vloog aan de kant samen met Walter en knikte lachend tegen frans en zei hem of hij dit normaal was iemand smorgens zo de stuipen op het lijf te jagen op de vroege morgen. Walter integendeel werd erg kwaad en gooide een baksteen richting de solex van Frans waarop frans weer een steen terug gooide ze vlogen elkaar bijna in de haren maar kon er nog net tussing duiken en de boel sussen en gave elkaar weer een hand.

Nog geen vijf minuten later nadat er al weer vrede gesloten en konden de twee vrienden elkaar weer in de armen sluiten, ik had hen immers aan de koffie gezet op kantoor en zei ze dat ze niet naar buiten mochten komen voordat het uitgepraat was of zou de dominee bellen, nog geen vijf minuten later was er al weer vrede gesloten.. en tja er was weer rust in de tent..

Yustinas moest die week weer naar huis en had er twee maanden alweer opzitten in Nederland, hij had zijn studie welke zeer zwaar was in delen in kaart gebracht welke ik samen met hem zou helpen te financieren. elke maand ging er toen een envelop op de post met 25 gulden toen nog erin zodat hij de studie kon beginnen, die zomer gaf Yustinas aan dat dit niet meer nodig zou zijn omdat hij nu zelf geld bij elkaar verdiende in Litouwen en zo de studie verder zelf kon betalen. Ik zal nooit meer vergeten dat yustinas bij veel klanten zoals adri niet welkom was vanwege zijn zeer negatieve instelling, telkens toen er werd gezegd dat hij niet mee mocht komen antwoorde ik als hij niet mag komen blijf ik ook weg, ik geloofde namelijk dat deze jongen kwaliteiten had maar hij alleen nog niet besefte.. ik heb jarenlang een envelop met steeds wat geld opgestuurd naar Yustinas.

Een deze dagen liep Adri weer binnen een projectontwikkelaar welke al diverse malen bij de zaak was geweest maar door telkens een ongeluk te krijgen PAL voor de zaak moest hij dit telkens uitstellen het leek net of hij niet mocht komen in de zaak..nu achteraf gezien.. Hij probeerde me al maanden lang terug te krijgen bij Menno mijn ex maar ik weigerde dit van alle kanten omdat ik erg goed wist na de bewijzen van Robert wat er geflikt was en hoe gemeen mijn ex kon zijn.

Ik had immers veel dingen niet eens gezegd tegen klanten of familie om maar niet nog meer onrust te veroorzaken want ook mijn advocaat bleek niet echt op mijn hand te staan ondanks ik gevraagd had aan het kantoor zo neutraal mogelijk op te treden als tussenpersoon en alles zo goed mogelijk vast te zetten en te regelen. Ik geloof ook niet in het met ruzie uit elkaar gaan want daar schiet je niets mee op namelijk ik geloofde meer in het los laten van mensen en contact onthouden zonder kwaadheid te tonen, ik geloofde dat dit een kracht is die weinig mensen hebben kunnen ervaren.

Niemand stond er immers bij stil dat als je kwaad word het je eigen lichaam is wat reageerd op de emotie dus tja.. ;-)

Na diverse afspraken op kantoor met mijn Moeder en Nel die mij hielp met mijn boekhouding weer op de rit te zetten wat goed lukte naar ons inzien maar doordat Menno nooit de computerbestanden vrijgaf moest alles weer opnieuw in de computer gezet worden dus tja dat was enorm veel werk maar lukte ons toch zover mogelijk was omdat de computerbestanden door Menno meegenomen waren.

De verbouwing ging nog steeds door en die dag moest ik thuis zijn om Yustinas uit te zwaaien en ook hij vond het niet leuk weer te moeten gaan. ik was die zomer samen met hem midden in de nacht naar Hilversum gereden omdat hij een meisje had leren kennen wat ook uit litouwen kwam maar als aupair werkte in Nederland maar snachts was betast door de man waarvoor ze werkte in Hilversum.

Ik besloot niet te wachten en ben samen met Yustinas midden in de nacht naar haar toe gereden en heb aangeboden de laatste dagen bij ons te verblijven maar ze gaf zelf al aan dat ze al terug had geboekt en daar nog wel even op kon wachten, hoe onrustig Yustinas ook was ik moest hem bedaren dat sommige dingen in het leven je niet in de hand kan houden, als iemand niet wilt of wil doen, je iemand niet kan dwingen.

Die nacht terug hebben Yustinas en ik nog erg veel besproken, ik nam de lijst door met yustinas met de zeven lijsten welke hij me gegegeven had om zijn dromen te verwezenlijken en gaf hem aan ok lost te laten en vertrouwen te hebben in boven.

Die nacht terug in de auto en op onze slaapkamer heben we tot diep in de nacht nog gepraat, Yustinas gaf ook aan dat Paulina het meisje waar we naartoe waren gereden voor hem de ware voelde waarop ik hem zei hoe meer je haar pusht hoe meer afstand ze zal nemen. laat haar los en zodra iemand terug komt is ze yours.. dit gaat natuurlijk niet voor iedereen altijd op maar in dit geval werkte dit uitstekend.

Ik begon meer en meer te beseffen dat ik Robert des te meer miste hier, de ontmoeting bleek echter exact in elkaars reflectie geweest te zijn, de bovenste ying yang punt bleek echter Veenendaal de onderste bleek echter Nelspruit te zijn de plaats waar Robert en ik elkaar hebben ontmoet in 2002, een ontmoeting die de geschiedenis in zou gaan als de ontmoeting tussen de zon en de maan...

de rest hoort u zo snel mogelijk