( afbeelding is voorbeeld zoals de vloeren eruit kwamen te zien..)Toen ik Yustinas die dag uitzwaaide besefte ik dat ik er vanaf nu toch wel vrijwel alleen voor stond op wat mensen na die me hielpen de zaak te verbouwen.
Ik hoopte telkens dat Robert een keer zou bellen en we normaal een gesprekn konden voeren, want hoe meer de tijd verder tikte hoe meer afstand ik voelde dat er vanaf Robert werd genomen;-(.
Jan mijn broer begon echter argwaan te krijgen en wilde de computer in de zaak gaan beveiligen omdat ook hij door had dat de computer werd misbruikt door iemand anders en erg makkelijk ingebroken kon worden door iemand die hier misbruik van kon maken.
Ik had erg weinig verstand van computers dus wist totaal niet hoe of wat te doen met computers en toen inderdaad Jan een beveiliging instelde in de computer bleek constant geprobeerd te worden in te breken maar wist niet wie.
Ik wilde samen met Nel de boekhouding volledig overnieuw in de pc zetten zodat meer overzicht konden krijgen wat waar gebeurd is, ondertussen moest de verbouwing doorgaan omdat we inmiddels een datum hadden vastgesteld voor een heropening welke op 21 December 2002 zou plaatsvinden.
Vol ongeloof werd de verbouwing gadegeslagen met name door mijn toenmalig boekhouder welke mij voor gek verklaarde maar gaf hem diverse malen aan de grotendeels fabrikanten het voor mij mogelijk maakten door de spullen zoals vloeren grotendeels te financieren.. de rest werd immers met erg simpele dingen gecreerd zoals rioolbuizen.
ik wist dat deze zeer goed met Menno op kon schieten en besloot zoals Robert ook zal zei hem op non actief te zetten ook met name omdat deze een factuur had verstuurd zonder hem te specificeren waarop ik uiteraard weigerde dit bedrag niet eerder te voldoen voordat ik wist waaraan de werkzaamheden waren gedaan.
Nel zei dat het wel goed zou komen en zei me dat ze ook vrienden had die in de tapijten zaten die wel mee wilden helpen sommige stukken vloer te voorzien van tapijt en laminaat.
Toen er wat meer rust in de zaak was besloot ik met Nel richting utrecht af te reizen en daar in de zaak van die vrienden te kijken of er wat bij was voor me, in eerste instantie leek alles ok en wilde een overeenkomst maken zoals ook al met andere fabrikanten was gemaakt zodat er geen misverstanden zouden kunnen gaan ontstaan.
Het contact met Robert liep erg stroef en telkens als ik hem belde kreeg ik antwoord dat hij druk was en of haast had, waarop ik me soms geen raad meer wist, hij wilde niets meer met de zaak te maken hebben en telkens als ik hem vroeg waarom werd geen antwoord gegeven, hij was immers met zijn vader druk naar een lokatie aan het zoeken voor een nieuw te openen Guesthouse in Zuid Afrika wat hij alleen zou gaan runnen daar. Hij wist volgens mij maar al te goed dat dit altijd mijn droomwens was een Guesthouse te willen starten ergens in ( liefst Zuid Afrika) het buitenland maar ja ik had daar immers de middelen niet voor op dit moment.
Ondertussen werd toch steeds geprobeerd Menno zo ver te krijgen dat het appartement verkocht zou kunnen gaan worden en eindelijk na drie maanden gaf menno aan aan de verkoop mee te willen werken zodat we beiden onze eigen weg konden gaan, telkens gaf hij aan dat hij me terug wilde en me miste maar wist ondertussen allang dat hij na enkele weken al een nieuwe vriend bleek te hebben dus zo diep was die liefde blijkbaar niet.. Robert bleek meer en meer gelijk te hebben maar hoe moeilijk is het iemand die je net kent uit een vreemd land zomaar op zijn woord te kunnen geloven ;-(
Ook in die weken vonden er vreemde rituelen plaats in de zaak, een man zeer schaars gekleed liep plotseling de zaak in en stond opeens achter me op kantoor en keek me erg diep in de ogen waarop hij zij , volg je weg jij zal een zeer rijk man worden, laat je niet van je pad af leiden ga op je doel af.. dit is jou weg, ik schrok zo van deze man dat ik hem vroeg de zaak te verlaten, echter na een minuut besefte ik dat de man eigenlijk geen kwaad in de zin had en besloot hem achterna te rennen om alsnog een kopje koffie aan te bieden maar was volledig verdwenen in het niets...
Toen ik terugkwam in de zaak waren de Walter en Frans opnieuw keihard aan het bekvechten waarop ik op afstand toekeek en keihard moest lachen dat een spijker om een verkeerde plaats inslaan zon reden moest zijn voor zo,n gevecht..;-)
Ik vroeg hen daarop waarom ze eigenlijk naar de kerk gingen en waarom ze niet eens eerst innerlijke rust te gaan zoeken en met elkaar leerden om te gaan ;-) ze beseften dat inderdaad ruzie niet de juiste weg was en begon ze uit te leggen hoe het menselijk lichaam in elkaar stak ;-)
Ondertussen kwam lindsay langs om de laatste dingen door te spreken voor haar vertrek naar Zuid Afrika, mijn zusje en haar vriendin konden echter niet naar Zuid Afrika afreizen omdat ze opeens een financiele tegenslag kregen waarop de reis gecanceld moest worden toendertijd wat als enorme tegenslag voor Robert zeker meegewerkt moet hebben het contact later te verbreken. Het was absoluut geen onwil maar noodzaak.
Oma werd ondertussen zieker en zieker en moesten vaak naar het ziekenhuis rijden om opa toch bij oma op bezoek te kunnen laten komen, ik nam dit voor lief en leek me logisch dit te doen. Oma waardeerde dit maar al te goed en als eerste vroeg ze me elke keer op bezoek hoe is het met Robert heb je nog wat van hem gehoord.
telkens als ze dit vroeg moest ik me hoofd wegdraaien omdat de tranen me in de ogen stonden omdat ik Robert tuurlijk meer en meer miste..;-(
Terugkomend in de zaak was ma druk in de verkoop in de zaak en had weer een advies pakket verkocht waarop ik weer naar klanten toe kon want ook dat moest uiteraard doorgaan.
Die dag had ik ook een afspraak met een reisbureau welke ook samen wilde gaan werken en de straks verbouwde zaak wilde gebruiken om mensen ook te ontvangen om zo meer over reizen naar Zuid Afrika uit te kunnen leggen, ik besefte datof ik het nu wel of niet wilde de zaak nu toch echt een Zuid Afrikaanse sfeer zou gaan krijgen. een droom voor mij werd langzaam aan werkelijkheid om Robert in zijn nieuwe Guesthouse de klanten toe te kunnen sturen vanuit Nederland dit leek me nog wel de leukste verrassing maar ja eerst maar zorgen de zaak klaar te krijgen voor de heropening. Het reisbureau gaf me een introductie cd van Zuid afrika vol met mooie films.
Lindsay kwam de zaak in om de ring en de brief op te halen die ze afwilde geven in Zuid Afrika voor me aan Robert, in de brief gaf ik aan of hij aub wilde wachten op me om me een eerlijke kans te geven hier uit deze situatie te laten werken zodat ik met schone lei kon gaan en staan waar ik wilde zodat dit geen belemmering zou kunnen zijn in een eventuele relatie met hem, ik gaf hem duidelijk aan dat ik er niet klaar voor was omdat er teveel problemen waren voor mij op dat moment en ik deze eerst op moest lossen hoe veel ik ook al om deze jongen gaf want het liefste zou ik hem in mijn armen sluiten en hier in Nederland samen een nieuw bestaan op konden bouwen.
Het was mijn allergrootste wens samen met Robert dit bestaan op te bouwen in een vorm waar we beiden denk ik onze grootste kansen zouden kunnen laten slagen.. het zou een gouden formule zijn als Robert en ik samen zouden werken.
Ik hoorde Adri nog zeggen wat moet je met die rotblaag uit Zuid Afrika die jongen is alleen maar op je geld uit waarop ik kwaad werd en hem direct zei hij was tenminste eerlijk.olivia keek me aan en knikte naar me en zei me ik vond hem ook lief en goed bij je passen.
Ik geloofde niet vanaf begin af aan dat Robert op mijn geld uit was maar dacht aan de gesprekken terug die aftastend waren want wilde erg voorzichtig zijn dat als ik mijn geheim prijsgaf dat ik visioenen zag waarop erg bizarre dingen gebeurden hij me voor gek zou verklaren en me direct al zou hebben gedumpt.
Ook mijn dokter zei me dat het gewoon dromen waren en als ik hem zei dat ik dingen herkende in radio muziek en of televisie dan was ik helemaal gek verklaard.
Omdat ik al erg vaak dreigementen had gehad en veel woorden naar mijn hoofd gegooid heb gekregen besloot ik erg voorzichtig hier mee om te gaan.
Toen ik s,avonds weer eens alleen in de zaak zat besloot ik de dvd te kijken welke het reisbureau aan me had gegeven, en zette hem aan, de hele avond heb ik met tranen in de ogen gekeken keer op keer en had de dvd denk ik wel aantal malen achter elkaar zitten bekijken.
Opeens ontdekte ik ene button met toeristische informatie en toen ik deze aanklikte en deze bekeek schoten de tranen me in de ogen en toen aan het eind de woorden getoond werden it is the the end it is yust the beginning wilde ik hier veel meer van weten en toen ik de dvd terug keek herkende ik twee keer de Nederlandse vlag ondertussen getoont tijdens het afspelen van de dvd. Toen besefte ik hoe imment ik Robert miste nu en ook zijn land Zuid Afrika. ik besefte hoe uniek het was iemand te ontmoeten ruim 10.000 km verderop en welke zon goede draai aan mijn leven had kunnen geven.
ik besloot de dvd mee te nemen een direct aan mijn zusje te laten zien en ook zij zag toen nadat ik het zei de dingen die ik ook zag.. the sunshine lands waarop erg veel bloemen waren te zien waren overduidelijk in Nederland in wording omdat overal bloemenvelden werden gecreerd ..
De woorden van Robert spookten door mijn hoofd en ook de woorden van mijn therapeut welke zij dat ik door moest gaan op MIJN weg en me er niet van af mocht laten leiden omdat ik erg belangrijke taak had te volbrengen.
Meer in het volgende hoofdstuk..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten