zaterdag 13 juni 2009

Where the sun was meet the moon deel 16


De volgende dag kwam echter een belastingaviseur met een aanbeveling om acount few te kopen en te instaleren maar toen ik na amper een half uur tot de ontdekking kwam hoeveel dit ons zou gaan kosten was ik al zeer snel uitgepraat omdat we dat nooit van ons leven zouden kunnen betalen.

Ik was altijd wel realistisch met dingen en probeerde zover mogelijk is mijn risicos in te schatten maar een programme kopen puur voor de computer van enkele duizenden guldens was voor mij toch echt wel te veel gevraagd en helemaal in mijn situatie niet haalbaar.

De arrogantie was al snel zichtbaar toen ik nee zei en de man stapte al snel op en liep terug naar zijn wagen welke ook nog eens verkeerd geparkeerd stond pal voor mijn zaak omdat meneer vond dat hij direct zijn auto in moest kunnen stappen. De enorm grote mercedes welke mij gloednieuw leek reeds dus al weer binnen een half uur weer weg.

Ik peinse er niet over zo,n duur programma te kopen omdat ik zeker wist dat het geld wel op andere manieren beter besteed kon worden.

Die weken kwam de fiscus diverse malen in mijn zaak boekenonderzoek doen maar kwamen er totaal niet uit omdat de stukken niet kloppend konden worden gemaakt en hoe of waar we ook keken er bleef een groot gat zitten.

Echter toen werd me pas duidelijk dat menno tijdens het snachts weglopen die nacht in de zaak heeft geslapen zonder dat wij het wisten en ik besefte dat hij een disk mee had genomen en de dag waarop hij een zelfmoordpoging manipuleerde waar Robert bij was hij niet mee wilde gaan naar de zaak om de stukken uit te draaien van de boekhouding.

Ik kreeg het steeds benauwder alleen bij de gedachte al dat de gaten in de begroting wel eens een nachtmerrie konden zijn waar ik nooit bij na had kunnen denken.

ik kon echter niets beginnen omdat ik geen bewijs had en de zaak immers op mijn naam stond, die maanden ging men echter volop door met verbouwen en werd de zaak mooier en mooier en naderde haar voltooiing meer en meer.

Ongeacht kwam toch onverwachts mijn huurbaas dhr van maanen toenmalig wethouder sociale zaken in veenendaal dat hij de huur ging verhogen, ik vroeg hem of hij niet aub een jaar kon wachten omdat ik al grote moeite had mijn hoofd boven water te houden en de enorme gok de zaak te verbouwen toendertijd met behulp van fabrikanten etc te kunnen laten slagen. Hij voerde echter de huurverhoging toch in met 3 %.

op een dag zaten we achter in de inmiddels open zaak koffie te drinken en kwam een man met grote tulband op binnen lopen en liep direct op mij af en zonder de kans te krijgen ook maar gedag te zeggen begon hij dingen te vertellen waarvan ik schrok.

Ik vroeg hem te gaan omdat ik er niet op zat te wachten dat mijn toekomst voorspeld zou worden en al helemaal niet zat te wachten op de bewoordingen dat mijn toekomst zeer mooi en rijk zou zijn, en dat ik een groot man zou worden.. ik vroeg de man netjes maar geschrokken mijn zaak te verlaten niet beseffende dat hij Robert niet moet hebbende gekend.. amper een aantal minuten later besefte ik dat en rende de man achterna waarop ik in de verste niemand meer aantrof.. de man bleek in het niets verdwenen.

Die weken kwamen diverse mensen op mijn zaak af waaronder veel paragosten en mediums.
Ik raakte met veel mensen in gesprek die me wel wilden helpen met Robert maar wilde niet misbruik maken zei ik tegen hen om ongevraagd dingen te weten te komen van iemand die voor mij immens veel betekend had en nog steeds betekend.

Ik besefte meer en meer hoe immens mooi eigenlijk de gebeurtenis is geweest tussen Robert en mij omdat meer en meer duidelijk werd dat zowel Robert als ik beiden in de lente geboren waren met 9 jaar verschil ertussen. ik geboren op 1 maart als aankondging van de lente in Nederland, Robert geboren op 30 augustus 1980 in de kalahari woestijn in Zuidelijk Afrika.

Ik besefte meer en meer dat deze ontmoeting wel eens zeer speciaal geweest zou moeten zijn en dat de foto die ik steeds bij me hield wel eens bewijs kon zijn dat er werd meegekeken vanuit het bovenaardse zonder dat mensen dit beseffe,.

Ik besefte ook meer en meer de dingen die gebeurd waren toen ik met Robert heb staan praten bij het zwembad waarbij we eigenlijk elkaar voor het eerst hebben leren kennen. Toen de groene boomslang uit de boom viel en ik schrok toen Robert tegen em zei dat die giftig was en gevaarlijk kon zijn als hij je zou bijten.

Achteraf gezien werd me meer en meer duidelijk dat ook Robert boodschappen kon zien in radio en tv of dvdfilms.. ik herkende ook overduidelijk boodschappen waarin vaak stemmen of ook beelden te zien waren van overleden mensen of stemmen die me op velerlei wijze dingen duidelijk probeerden te maken.

Op een avond toen ik weer in bed lag bij inmiddels mijn ouders omdat mijn broer en zijn vriendin na twee maanden met Robert in hun huis het welletjes vond en ik terug moest naar mijn ouders omdat ik geen geld had voor een woonhuis zowel kamertje voor mezelf.

Toen ik die avond lag te huilen in bed en opnieuw op mijn knieen zat voor bed vragende aan boven waarom dit allemaal moest gebeuren omdat ik niet de reden wist waarom Robert naar me toe was gekomen en dat hij veel en veel meer wist dan ik wist.

Hoe meer ik eraan dacht hoe meer vragen ik kreeg totdat plots mijn aandacht getrokken werd toen er Zuid Afrikaanse muziek werd afgespeeld in een commercial van geograpic channel met South Africa its possible en aan het eind de woorden; Where the sun was meet the moon the sky has no limit... south africa 2002 toen kreeg ik pas echt kippvel over mijn hele lichaan en lag stijf in bed te huilen..

Ik besefte hoe immens mooi dit eigenlijk was, Robert was dus mijn spiegelbeeld en wat ik dacht of kan zien ziet hij ook, wat ik hoor , hoort hij ook.wat ik voel voelt hij ook.. en andersom uiteraard. we bleken exact dezelfde gave te hebben en hoe meer ik er toen over na ging denken.. alles klopte, ik was geboren in een klein wit boerderijtje in een vallei, hij was geboren in de kalahari dessert op de hoogvlaktes.

Ik besefte meer en meer dat Robert helemaal weg was van de maan en ik van de zon, ook de geboorte datums kwamen met elkaar overeen als je ervanuit gaat van de drie eenheid... 3x 3...=9 , ook de datum gaf dus overduidelijk aan dat we het lenmiscate waren van onze aarde.

Een story werd langzaamaan duidelijk maar moest me gaan richten op de zaak, Robert en ik hadden toen amper nog contact omdat hij met een guesthouse bezig was zei hij en zich moest richten op een opening en ik me hier moest richten op een opening die aanstaande was.

Hoe meer ik de 21 december naderde hoe meer ik Robert ging missen, opeens kreeg ik van Menno uit mailtjes binnen of ik per direct contact op wilde nemen zonder reden. Ik had al enkele maanden het contact alleen via onze advocaat lopen dus reageerde niet op zijn email in eerste instantie.

Na een paar dagen diverse emails gehad te hebben van hem met klem contact op te nemen besloot ik hem toch met een telefoontje de kans te geven te zeggen wat er aan de hand was, hij vroeg of hij me mocht bellen, ik had immers een nieuw mobiel nummer gekregen dus liet me terug bellen in de zaak.

Menno was echter erg kort en zei me dat ik moest tekenen voor de verkoop van het appartement, waarop ik zei dat dat niet kon, Menno gaf aan dat hij de volgende dag zou vertrekken richting Zuid Afrika om met zijn nieuwe vriend in Zuid Afrika te gaan wonen in Cape Town.

Omdat al maandenlang geen vooruitgang was in onderhandelingen van mijn advocaat nog vanuit menno besloot ik richting het appartement te gaan op het p.w.a park op de 13e etage omdat ik toch mijn spullen terug wilde hebben.

daar echter aangekomen bleek er al erg veel weggehaald te zijn en ook het bed bleek verkocht te zijn zonder enig overleg. Ook veel andere dingen waaronder terasmeubilair was weg.

Menno was kort en zakelijk en wilde eerst erg veel geld zien waarop ik hem zei dat de onderzoeken van de fiscus al lang gaande waren en ik met de gebroken peren zat omdat hun de boekhouding niet goed hadden gedaan voor me maar had besloten mijn verantwoording te nemen.

Menno wilde echter eerst zijn ouders erbij halen om de rest van de spullen ( wat er nog stond) te verdelen. Ik wilde daar niets van weten omdat ik vond dat dit volwassen afgehandeld moest worden. ik kreeg de verkoopacte niet te zien van mijn eigen huis maar moest wel de papieren tekenen dan de hypotheken afgelost zouden worden ten tijde van verkoop van het appartement.

Toen ik dat gedan had kwam het hoge woord eruit, ik most direct alle spullen meenemen omdat de volgende dag menno naar Zuid afrika zou vertrekken.

Ik ben begonnen met dingen naar beneden te brengen en hoeveel Menno ook opmerkingen bleef maken dat ik Robert toch nooit meer zou zien hoe meer ik probeerde me rustig te houden hoe zeer dit me ook deed.

ik beseft meer en meer dat hij wel eens een van de personen kon zijn die onder mijn naam emails had verstuurd naar Robert met allemaal onzin om maar erop uit te zijn de relatie tussen Robert zowel mij kapot te maken. We kwamen er pas achter toen het kwaad geschied was omdat Robert en ik toen het contact al vrijwel hadden verbroken tegen mijn zin in ;-(

Ik vroeg menno de laatste afhandeling in de zaak te komen laten doen omdat hij dan kon zien dat ik door was gegaan te vechten voor mijn bedrijf en te laten zien dat hij dat tenminste niet af kon pakken van me. Die volgende dag kwam hij en tessa een toenmalig goede vriending de zaak in en keek perplex dat de zaak zo immens mooi verbouwd kon zijn met zo weinig middelen en laag budget.

ik bood ze echter beiden koffie aan waarop Tessa me zei dat ze het enorm waardeerde dat ik niet boos was maar juist hem en haar uitnodigde om nog een keer in de zaak te komen. Na de koffie verzocht ik hen weer te vertrekken na de dingen geregeld te hebben zoals de afwikkeling en het loskomen van de hypotheek ik wist toen echter nog niet dat het appartement met een enorme winst was verkocht en hij dus zo veel achterover had gedrukt.

Ik vond het immers wel zeer vreemd dat iemand die maandenlang geen geld had en niet wilde werken, wel zijn hypotheek kon betalen en wel een nieuwe auto kon kopen.

Ik vroeg Menno voordat hij ging of ik hem nog een keer een knuffel mocht geven waarop hij en Tessa me zeer verbaasd aankeken waarop hij tuurlijk zei.

Ik gaf hem de knuffel met eindelijk het gevoel van los mogen laten en hem te vergeven in de gedachten voor de dingen die hij me aangedaan zou hebben Niet wetende nog wat er exact was gedaan.

Ik liet menno na amper een paar seconden al weer los en vroeg hem recht in zijn ogen of hij me een groot plezier wilde doen, waarop hij em vroeg ok wat dan; ik wil je vragen uit mijn leven te verdwijnen voorgoed en nooit maar dan ook nooit meer terug te komen, ik heb altijd van je gehouden en doe dat nog steeds maar ben geschrokken van de dingen die Robert ontdekt had en had dit nooit verwacht en achter je gezocht.

Menno keek em stomverbaasd aan en ook Tessa keek stomverbaasd en vroeg hen op hele normale manier de zaak te verlaten zodat ik door kon gaan met zowel mijn leven als met mijn zaak proberen op te bouwen.

Menno vertrok die dag nog richting Zuid Afrika.

Toen ik echter de spullen uit de auto moest pakken wat ik in de zaak moest zetten schoot ik vol met tranen en toen ik de auto uit stapte kwam de buurvrouw mevrouw van den Weerd naar me toe om te vragen wat er aan de hand was, de spanning kwam er bij mij uit en liep naar binenn toe in de zaak waarop ik haar uitlegde wat er gebeurd was.

Ze vond het zeer sterk wat ik gedaan had zonder woede en zonder haat Menno in de zaak uit te nodigen en de dingen zo af te handelen. Hoezeer ik ook van menno had gehouden hoe groots ik ook wist dat dit gesloten boek moest zijn omdat je dit je eigen partner niet toewenst..

ik besef dat met dit schrijven wat de ware kant van mijn verhaal naar buiten gaat brengen eindelijk mensen ook zal laten inzien dat ik jarenlang de schulp op me heb genomen omdat ik vond dat de zaak mijn verantwoordelijkheid was en het verschil gemaakt moest worden tussen schuldig zijn en verantwoordelijk zijn, ik wist immers dat hoeveel ik ook schuldig verklaard zou gaan worden.

Hoe meer ik wist dat ik niet schuldig was maar verantwoordelijk werd gesteld voor de onkunde in boekhouding die anderen aangericht hadden maar mijn eigen stomme fout waren geweest omdat ik me focuste op mij creativiteit en ontwikkelen daarvan nooit rekening houdende dat je eigen partner zelfs niet te vertrouwen was..

Ik besef dat hoe meer we nu inzien wat er daadwerkelijk gaande was hoe meer een beerput opengetrokken word van mensen die lief en eerlijk lijken te zijn maar in de verste verte van menselijk onderscheiden kunnen zijn..

word vervolgd..

Geen opmerkingen: