Die dag zou ik nooit meer vergeten en hoeveel klanten me ook probeerden te troosten ik bleek ontroostbaar te zijn.
Robert had beloofd te bellen zodra hij op J.burg Airport aangekomen was want we hadden een ding aan elkaar beloofd we zouden contact houden met elkaar en als de tijd later rijp zou zijn zouden we later bij elkaar komen als de tijd wel rijp was voor ons.
Toen de telefoon ging voelde ik dat dit Robert was en renden direct naar de telefoon om hem op te pakken.
Een stem die moe was en down klonk gaf aan dat hij aangekomen was maar direct weer op moest hangen omdat zijn ouders hem op stonden te wachten op Johannesburg Airport, we beloofden elkaar die volgende dag even op msn te spreken.
Die avond was de langste van mijn hele leven, ik voelde me leeg en volledig ontzet, Robert ruim 10.000 km weg en ik hier, de zaak had ik inmiddels dichtgedaan omdat het inmiddels vijf uur was geweest, de camera buiten draaide waardoor ik kon zien dat wederom Menno weer langs probeerde te komen en mij weer probeerde over te halen om bij hem terug tekomen.
Ik deed uiteraard niet open omdat die week ervoor het contact zo was geescaleerd dat menno in mijn zaak was gekomen met een hoop bla bla dat ik hem gevraagd had aub even weg te blijven voordat hij nog meer dingen kapot maakte.
Hij eiste immers de computer "terug" die niet eens van hem was maar ik van mijn eigen broer had gekregen om de boekhouding in mijn zaak zelf bij te kunnen houden.
ik zag hem op de ramen kloppen maar deed niet open omdat ik wist dat hij opnieuw alles op alles zou proberen te zetten mij te verleiden of te manipuleren wat ook al eerder gelukt was.
Ik had immers telkens de woorden naar mijn hoofd gekregen dat hij me wel wilde vergeven voor dingen die hem aangedaan waren maar wathij niet wist is dat Robert me voor veel dingen had gewaarschuwd en ik ze stuk voor stuk werkelijkheid zag gaan worden hoe hard het ook voor me was.
Wat ik nooit had willen geloven werd steeds duidelijker en meer en meer waarheid, die avond heb ik tot diep in de nacht de muziek cd,s van Robert liggen luisteren achter in mijn zaak de ramen had ik inmiddels geblindeerd omdat ook daar Menno constant probeerde contact met me te krijgen ondanks de vele verzoeken dit niet te doen.
Ma belde die nacht een aantal malen of ik naar huis kwam om mijn bed in te duiken.
Diep in de nacht besloot ik naar mijn ouders thuis te gaan om daar mijn bed in te duiken met tranen in mijn ogen sloot ik de zaak af en sloot de deur achter me om terug te lopen naar mijn ouderlijk huis.
Die nacht heb ik nog lang na liggen denken over alle gebeurtenissen met Robert en mij de afgelopen twee a drie maanden, het enige waar ik spijt van heb gehad is dat ik niet geprobeerd had Robert veel meer van Nederland te laten zien zodat hij ook een leuke herrinnering aan ons land zou hebben, want een ding was mij wel duidelijk, wat moet het een hel geweest zijn voor deze jongen van 21 uit Zuid Afrika en uitgemaakt worden voor alles en nog wat door mensen die na later bleek totaal niet het beste met mij voor hebben gehad dan ze zeiden of hadden gemeend. Na later bleek was veel gebasseerd op grote leugens en onzin.
De volgende morgen waren mijn ouders naar de markt zoals meestal gewoonlijk was op zondag voor hen ze stonden immers vaak op antiek markten of liepen ze af puur uit hobby.
Die middag stuurde Robert me een sms of we savonds elkaar weer konden treffen online op msn en uiteraard stuurde ik hem terug graag want een ding was al zeker ik ga enorm veel om deze jongen maar de situatie liet het mij niet toe op het vliegtuig te stappen naar hem toe of ook maar enige manier te vinden ons weer bij elkaar te zetten en zoals Robert zei; het moest zo zijn...
Manuela en Marlous waren vastbesloten naar Zuid Afrika te gaan binnen enkele weken en Robert op te zoeken zoals hij gevraagd had.
De vele gesprekken met mijn nichtjes en Robert kwamen steeds meer naar buiten en naar bleek was Robert wel degelijk voor mij gekomen maar kon niet zeggen of durfde niet te zeggen waarom.. een ding was zeker hoe ongelooflijk veel moet je om iemand geven om ontslag te nemen, je appartement op te zeggen, je auto te verkopen om een ticket te bemachtigen en tja dan zo maar naar een eigenlijk toch wel vreemd persoon toe te vliegen wel... HIJ deed dit.. blijkbaar waren de gesprekken op de hoek van het hotel krokodille in in Nelspruit hem nog erg goed bijgebleven.
Die avond zorgde ik dat ik ruim op tijd online was zodat Robert niet hoefde te wachten op me en zodra we elkaar spraken en zagen waren we beiden weer opgelucht maar misten elkaar enorm waarop Robert wel zei dat we wel zonder elkaar zouden moeten leren kunnen leven waarom hij dat zij heb ik nooit begrepen en nooit geweten.
We bespraken die avond veel dingen maar kwamen ook tot de conclusie dat Robert zowel ik nog volop dingen moesten regelen om alles weer op de rit te krijgen in ons dagelijkse leven.
Ik moest weer verder uit gaan zoeken op welke manier mijn boekhouding niet klopte en of Menno inderdaad snachts in de boekhouding heeft lopen rommelen toen hij de sleutel van de zaak had gepakt en stiekem in de zaak had " geslapen" zoals hij zei.... ik geloofde er niet zoveel meer van omdat hij door de gemanipuleerde zelfmoordpoging toen Robert er nog was niet geloofwaardig meer over kwam en bij mij over en duidelijk de lijn overschreden had nog maar een dagje met deze jongen samen te willen blijven wonen.
Ik besefte meer en meer hoe uniek het was geweest dat we op reis waren in Zuid Afrika, daar een jongen tegen kwamen die een maand later in Nederland stond en mij even de waarheid kwam vertellen hoe moeilijk dit ook was voor mij.
Elke keer als ik Robert vroeg waarom hij dit allemaal voor mij deed hoorde ik aan de andere kant alleen maar stilte en kreeg te horen dat ik dat niet meer moest vragen en weer moest gaan genieten van het leven zei hij me.
Het contact over msn liep leuk maar merkte toch dat er een afstand begon te komen tussen ons want hoe vaak ik Robert ook zei en beloofde dat ik niet meer terug zou gaan naar Menno of in zijn buurt zou komen, ik merkte op dat hij me niet geloofde puur door de knuffel die Menno opeeiste toen hij zag dat Robert beneden stond te kijken en we kijkers voor het appartement hadden, hij riep me terug om met opzet voor de ogen van Robert een knuffel te geven om hem te kwetsen, wel dit was gelukt want Robert was inderdaad zwaar aangeslagen terwijl ik toen niet door had dat het Menno niet om een knuffel ging maar puur om Robert te kwetsen.
Ik besef dat met het schrijven van dit waargebeurde verhaal ook ik mijn fouten leer te erkennen en vooral mezelf beter ben gaan begrijpen, uiteraard besef ik dat door het stuk waarheid naar buiten te brengen ik Robert uiteraard hier niet mee terug krijg maar ik rust kan vinden in het stukje levenwat mij nog resterende is.
Hoe dankbaar kan je iemand zijn doe je zo keihard een stuk waarheid voor je ogen gooit zonder dat ik of iemand in mijn omgeving ook maar ooit dit door had gehad.
Na een tijdje gepraat te hebben met Robert op msn werd hij geroepen door zijn ouders en zei me dat zijn ouders een Braai hadden georganiseerd omdat hij eindelijk weer thuis was en zei hem dan ook direct daar heen te gaan en zouden elkaar de volgende dag wel weer spreken.
Hij zei me dat hij die volgende week met zijn vader naar panden zou gaan kijken om een guesthouse te gaan beginnen, waarop ik hem zei neem de tijd en bereid je goed voor zie mij maar hoe fout het kan gaan.
Die weken werd ons contact moeizamer en moeizamer en hoe graag ik ook contact wilde op een of andere manier leek het wel of iemand anders in mijn email systemen emails verstuurde watn Robert kwam met dingen aanzetten die ik noit verstuurd kon hebben of die ik nooit gezegd kon hebben. Toen ik Robert steeds om uitleg vroeg werd hij alsmaar kwader en kwader en snapte er totaal niets meer van.
Hoe kon iemand die zoveel om je geeft ineenszo van gedachten veranderen, er moest met mijn emialsystemen iets gaande zijn, ik vroeg mijn broer jan om een check uit te voeren op mijn computer zowel in de zaak als prive bij mijn ouders thuis, hier kwam inderdaad aan hetlicht dat constant werd geprobeerd in te breken in de computer systemen maar ja hoe legde ik het Robert uit dat veel gestuurde emails niet van mij konden zijn..
Zondag middag belde Robert me op en vroeg hem met rust te laten en zei me dat stalking strafbaar was in Zuid Afrika, waarop ik hem vroeg op welke manier ikhem dan stalkte omdat ik alleen met hem via msn en wat emails contact had maar hem zeker geen honderden emails KON sturen omdat ik te druk was met mijn zaak overeind te houden.
Ik had immers voor "hulp" aangeklopt bij de fiscus en daar aangegeven dat er niet correct om was gegaan met mijn boekhouding maar ik de boekhouder NOG mijn eigen toenmalige partner toen wilde vertrouwen dus hoe of Robertdit ook wende of keerde ik had er de tijd niet voor en wist me er ook geen raad meer mee alleen de gedacht al hem weer kwijt te raken.
Alles liep inmiddels de fiscus was bezig met onderzoeken, de boekhouder was eruit gegooid en een nieuwe was in zijn plaats gekomen, Robert wilde niet meer luisteren en in paniek gooide ik de telefoon op de haak en begon te huilen waarop ik direct detelefoon weer oppakte en hem opbelde en zei dat ik dit niet wilde niet op deze manier en erg waardeerde wat hij voor me gedaan had voor 100 %. en hem NOOIT kwaad zou willen doen.
Robert was echter pist of en hoe of wat ik ook probeerde hij zei me dat het beter was elkaar maar met rust te laten en mischien na lange tijd elkaar weer eens te zien en vroeg hem aub het contact niet te verbreken maar voelde dat dit toch zou gaan gebeuren.
We besloten minder contact te houden en elkaar meer los te laten en deed dit dan ook maar Robert vroeg me hem wel op de hoogte te houden en niet aan menno toe te geven.
Die week ben ik erg ziek gewordenen ben thuis gebleven, ik had nergens meer zin in en ook mijn ouders hadden door dat dit niet goed was en vroegen me naar een therapeut te gaan om over dingen te gaan praten en deed dat dan ook.
IK beslootop het aanbod in te gaan van mijn therapeut waarik al vaker was geweest en ik gratis consult kreeg en mij had gezegd dat ik eerder naar hun had moeten luisteren dat Menno niet de ware voor mij was geweest maar het 6,5 jaar duurde voor ik er erg in had en iemand anders tegen moest komen me dit even te vertellen.
Ik besloot naar Rob te gaan en daar aangekomen zag hijhoe aangeslagen ik was en dat er er helemaal overheen was en niets meer snapte van de dingen die gaande was, waarop hij mij zij ach jongen met 16 dagen weet jij weer erg goed wat je moet doen..
Ik was blij dat Yustinas twee weken nadat Robert vertrokken was twee maanden bij ons kwam zo had ik toch wat afleiding, Yustinas kwam echter al bijna 10 jaar toen bij ons om wat geld bij elkaar te verdienen om zo zijn ouders en zijn studie te kunnen bekostigen voor de rest van het jaar.
Meer in het volgende deel..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten